Een hoorzitting over de voorgenomen uitbreiding van de Ultracentrifugefabriek Nederland wordt verstoord. Door middel van fluitjes, asbakken, etc., wordt het spreken onmogelijk gemaakt. De actievoerders/sters menen dat een discussie over uitbreiding nu na de ramp in Tsjernobyl belachelijk, provocatief en totaal overbodig is. Ze noemen de hoorzitting "een uiting van schijndemocratie". De UCN wil haar verrijkingscapaciteit uitbreiden van 900 naar 3500 ton; bijna vier keer zo groot dus. Eind december 1986 wordt de ontwerpbeschikking bekend gemaakt, waarin staat dat de uitbreiding door kan gaan.

Het zeiljacht van f 150.000,- van Tiktak, directeur van de PZEM (Provinciale Zeeuwse Elektriciteit Maatschappij) en tot kort daarvoor van de kerncentrale in Borssele, wordt tot zinken gebracht. Na een inbraak worden de waterinlaat-slangen doorgesneden, de afsluiters van het onderwatertoilet opengedraaid en het jacht losgesneden, waarna het midden in de haven van Arnemuiden zinkt. De eigenaar Tiktak zegt "er nog niet bij te hebben stil gestaan dat zijn directeurschap in verband zou kunnen staan met de aanslag".

'De Geest van Tsjernobyl' waart rond op het terrein van de kolen- en kerncentrale in Borssele. In alle vroegte worden drie punten bezet: de koelwaterinlaat van de kerncentrale en twee hoge opslagtanks op het terrein van de conventionele centrale. De beveiligingsdienst heeft niets in de gaten totdat de bezetting al lang een feit is en de autoriteiten wentelen zich in allerlei bochten om maar duidelijk te maken dat niemand op het terrein van de kerncentrale is geweest en dat dat ook niet mogelijk is. Ze vergeten er wel bij te zeggen dat de koelwaterinlaat een zeer essentieel onderdeel van de kerncentrale is. Ze voelen ook wel enige nattigheid, want enkele weken later wordt de omheining verbeterd. De politie treedt niet op tegen de bezetters/sters en om 12 uur 's middags wordt de actie beëindigd.
De actie is enerzijds bedoeld om de aandacht te vestigen op het OSART-rapport over de veiligheid van de kerncentrale en anderzijds als publiciteitsactie voor de grote, massale actiedriedaagse op 24, 25 en 26 april 1987, met een manifestatie, een demonstratie en een 28-urige blokkade als herdenking van het ongeluk in Tsjernobyl.
Het OSART-rapport is een onderzoek naar de veiligheid van Borssele door het Internationaal Atoom Energie Agentschap, in opdracht van de Nederlandse regering naar aanleiding van Tsjernobyl. Uit dat rapport blijkt dat er nogal wat gebreken zijn aan de kerncentrale; zo blijkt dat er niet genoeg brandstof zit in de noodaggregaten, dat er niet genoeg gasmaskers zijn, dat veel controlelampjes het niet doen, etc. De Nederlandse versie van het rapport wijkt op die onderdelen sterk af van de originele Engelse versie.

Bijlage:

Vijfentwintig actievoerders/sters solliciteren bij de kerncentrale in Borssele. Aanleiding daarvoor is een IAEA (Internationaal Atoom Energie Agentschap) rapport waarin de kerncentrale er niet goed afkomt: er is te weinig personeel, de bijscholing ontbreekt of is slecht, veel controle lampjes zijn kapot, tekeningen van bedradingen kloppen niet, etc. De actievoerders hebben bijscholingsmateriaal bij zich over hoe een kerncentrale stilgelegd kan worden. De PZEM als eigenaar van Borssele zegt echter geen personeel nodig te hebben en de poort blijft dicht. De actie is gelijktijdig met een debat in de Tweede Kamer over de veiligheid van de kerncentrale. De reactor is overigens stilgelegd voor de jaarlijkse splijtstofwisseling.

Bijlage: