Vereniging Milieudefensie biedt in verschillende steden (o.a. Nijmegen en De Bilt, één van de meest door Tsjernobyl getroffen Nederlandse gemeentes) mogelijk door Cesium besmet voedsel aan de burgemeesters aan. Met deze actie protesteert Milieudefensie tegen de te soepele normen die gelden voor radioactief Cesium in voedsel.
Milieudefensie vraagt de Nederlandse regering de norm voor radioactief Cesium in voedsel met tenminste een factor tien te verlagen. De norm is nu 600 becquerel per kilo. Die norm is strijdig met de totale stralingsbelastingsnorm van 100 millirem per jaar. Maar ook wordt er geen rekening gehouden met risicogroepen, zoals kleine kinderen.

Bijlagen:

Aktie Strohalm organiseert in aller haast naar aanleiding van Tsjernobyl een demonstratie manifestatie in Amsterdam. De demonstratie van het Museumplein naar de Dam gaat vooral per bakfiets en is gericht op de gevolgen van Tsjernobyl (straling) voor kleine kinderen en zwangere vrouwen. De vastgestelde normen voor toegestane blootstelling aan straling gaan uit van volwassen mannen; terwijl vrouwen en kleine kinderen veel gevoeliger zijn voor straling. Verder is er veel aandacht voor de gevolgen van uraniummijnbouw. De opkomst valt tegen, vooral door de gebrekkige communicatie óver en mobilisatie vóór de actie.

Bijlage:

Binnen vergadert de Kamercommissie voor EZ over de vestigingsplaatsen voor nieuwe kerncentrales: gaat de Kamer akkoord met de PKB (Planologische Kernbeslissing) waarin 5 locaties genoemd worden?
Buiten op het Binnenhof is een soort ‘zeskamp’ tussen de mogelijke locaties: Borssele, Moerdijk, Maasvlakte, Noordoostpolder en Eemshaven. Allerlei “elementaire zaken” voor vestigingsplaatsen komen aan de orde: van “sjouwen met vaatjes radio-aktief afval, rennen met stralingspakken en gasmaskers tot evakueren en kernraketten stapelen”.
Binnen komt de PvdA met een aantal extra Kamerleden en kan op die manier uitstel realiseren van het debat. Na wat soebatten wordt afgesproken 6 mei het debat te vervolgen. Maar dan is de situatie ondertussen heel anders….

Bijlage:

De Werkgroep Stop Kernenergie Almelo organiseert een stiltekring om James Harrison te herdenken. Harrison overleed in een Amerikaanse fabriek die uranium geschikt maakt voor verrijking. Het protest wijst vooral op de gevaren van uraniumhexafluoride (UF6). UF6 is de vorm waarin het uranium verrijkt wordt, ook in Almelo. UF6 is radioactief maar vooral chemisch heel giftig: in contact met water ontstaan er twee stoffen die extreem gevaarlijk zijn: fluorwaterstof en uranylfluoride. Bij het ongeluk in de Amerikaanse fabriek werden in een straal van enkele kilometers honderden mensen geëvacueerd. In Almelo zou het om duizenden mensen gaan, maar evacuatieplannen ontbreken.

Bijlage:

'De Geest van Tsjernobyl' waart rond op het terrein van de kolen- en kerncentrale in Borssele. In alle vroegte worden drie punten bezet: de koelwaterinlaat van de kerncentrale en twee hoge opslagtanks op het terrein van de conventionele centrale. De beveiligingsdienst heeft niets in de gaten totdat de bezetting al lang een feit is en de autoriteiten wentelen zich in allerlei bochten om maar duidelijk te maken dat niemand op het terrein van de kerncentrale is geweest en dat dat ook niet mogelijk is. Ze vergeten er wel bij te zeggen dat de koelwaterinlaat een zeer essentieel onderdeel van de kerncentrale is. Ze voelen ook wel enige nattigheid, want enkele weken later wordt de omheining verbeterd. De politie treedt niet op tegen de bezetters/sters en om 12 uur 's middags wordt de actie beëindigd.
De actie is enerzijds bedoeld om de aandacht te vestigen op het OSART-rapport over de veiligheid van de kerncentrale en anderzijds als publiciteitsactie voor de grote, massale actiedriedaagse op 24, 25 en 26 april 1987, met een manifestatie, een demonstratie en een 28-urige blokkade als herdenking van het ongeluk in Tsjernobyl.
Het OSART-rapport is een onderzoek naar de veiligheid van Borssele door het Internationaal Atoom Energie Agentschap, in opdracht van de Nederlandse regering naar aanleiding van Tsjernobyl. Uit dat rapport blijkt dat er nogal wat gebreken zijn aan de kerncentrale; zo blijkt dat er niet genoeg brandstof zit in de noodaggregaten, dat er niet genoeg gasmaskers zijn, dat veel controlelampjes het niet doen, etc. De Nederlandse versie van het rapport wijkt op die onderdelen sterk af van de originele Engelse versie.

Bijlage:

Het zeiljacht van f 150.000,- van Tiktak, directeur van de PZEM (Provinciale Zeeuwse Elektriciteit Maatschappij) en tot kort daarvoor van de kerncentrale in Borssele, wordt tot zinken gebracht. Na een inbraak worden de waterinlaat-slangen doorgesneden, de afsluiters van het onderwatertoilet opengedraaid en het jacht losgesneden, waarna het midden in de haven van Arnemuiden zinkt. De eigenaar Tiktak zegt "er nog niet bij te hebben stil gestaan dat zijn directeurschap in verband zou kunnen staan met de aanslag".

Op het strand en in de duinen van Walcheren worden pamfletten aangeplakt met het briefhoofd van de provincie Zeeland. In deze pamfletten staat te lezen dat het zeewater na de ramp in Tsjernobyl radioactief besmet is en dat vissen en zwemmen sterk af te raden is. De brieven blijken vals.

Een hoorzitting over de voorgenomen uitbreiding van de Ultracentrifugefabriek Nederland wordt verstoord. Door middel van fluitjes, asbakken, etc., wordt het spreken onmogelijk gemaakt. De actievoerders/sters menen dat een discussie over uitbreiding nu na de ramp in Tsjernobyl belachelijk, provocatief en totaal overbodig is. Ze noemen de hoorzitting "een uiting van schijndemocratie". De UCN wil haar verrijkingscapaciteit uitbreiden van 900 naar 3500 ton; bijna vier keer zo groot dus. Eind december 1986 wordt de ontwerpbeschikking bekend gemaakt, waarin staat dat de uitbreiding door kan gaan.

Veertig leden van de gelegenheidsformatie 'Het Snuffelkollektief' gaan op bezoek in het kantoor van de IJsselcentrale in Zwolle. Ze eisen een gesprek met de directeur en willen op deze manier te weten komen of er door de IJC al gewerkt wordt of meegewerkt zal worden aan de bouw van een kerncentrale in de Noordoostpolder. De directeur beweert dat er geen aanleiding tot ongerustheid is.

In Utrecht wordt het bouwbedrijf Bredero, dat actief lobbyt voor nieuwe kerncentrales en aast op orders die daaruit voort zullen vloeien, door 40 BONK activisten/es bezet. Het aanwezige personeel krijgt een gele kaart als laatste waarschuwing aangeboden. Nadat de bezetters/sters 3 keer gesommeerd zijn door de politie, laten ze zich vrijwillig uit de kantoren verwijderen.