Op het tentenkamp in Dodewaard worden door de Steungroep ‘Geertsema sluit Dodewaard’ stencils verspreidt met de oproep Commissaris van de Koningin in Gelderland, voorzitter van de Raad van Commissarissen van de kerncentrale Dodewaard en fervent lobbyist voor kernenergie, Molly Geertsema, in z’n kasteel Middachten te bezoeken. Dit alles om Geertsema te ontzetten omdat rechtse krachten hem er van zouden weerhouden de kerncentrale te sluiten. “Bereid U dus voor op een eventueel langdurige belegering: proviand, stormrammen, goededags, harnassen, schilden, speren, pijl en boog en katapulten e.d. meenemen.”
Hoewel er hier (overduidelijk) sprake is van een grap, ziet de enkele demonstrant die op zaterdagmiddag de reis naar De Steeg aflegt een wonderlijk schouwspel. Het kasteel van Geertsema is omringd met prikkeldraad, terwijl zich binnen deze versterkingen ongeveer 50 M.E.-ers bevinden met honden, schijnwerpers en geweren. De belegering kan dus worden afgelast: dat doet de ME al.

Bijlagen:

Minister Verhagen van Economische Zaken, Landbouw & Innovatie en hartstochtelijk pleitbezorger van meerdere nieuwe kerncentrales, wil met zijn verkiezingstrein de bestaande kerncentrale in Borssele bezoeken. Het Zeeuws Comité Borssele 2? Nee! wil hem hinderlijk volgen en met hem in discussie gaan. Tevens is het de bedoeling hem om te dopen tot Prins Kernafval. Het aanwezige CDA-gezelschap wordt gevolgd door lopende afvalvaatjes. Immers: 'kernafval, je komt er niet meer vanaf'. Maar het CDA-bezoek valt in het water; Verhagen laat zich helemaal niet zien en de CDA-verkiezingsstunt die kernenergie moet promoten, mislukt.

Bijlagen:

In Den Haag is op 27 september een bijeenkomst gepland over een industrie-eiland voor de Nederlandse kust waarop dan kerncentrales gebouwd kunnen gaan worden. In de nacht ervoor word door de ‘Windsurfers tegen Koelwater’ bij deelnemers auto’s en/of garagedeuren onklaar gemaakt, bij het organiserende ingenieursbureau Ferrante & Bakker in Hilversum ruiten ingegooid. ‘s Morgens worden deelnemers opgebeld met de mededeling dat het symposium verplaatst is. Voor de ingang van het gebouw is een picket-line, georganiseerd door stichting Laka. "Na jaren van relatieve rust roert de Nederlandse atoomlobby zich weer" concluderen ze. Gespreksonderwerp die dag zijn de acties en veel minder het project, waar dan ook niets meer van wordt vernomen.

Bijlagen:

Het zeiljacht van f 150.000,- van Tiktak, directeur van de PZEM (Provinciale Zeeuwse Elektriciteit Maatschappij) en tot kort daarvoor van de kerncentrale in Borssele, wordt tot zinken gebracht. Na een inbraak worden de waterinlaat-slangen doorgesneden, de afsluiters van het onderwatertoilet opengedraaid en het jacht losgesneden, waarna het midden in de haven van Arnemuiden zinkt. De eigenaar Tiktak zegt "er nog niet bij te hebben stil gestaan dat zijn directeurschap in verband zou kunnen staan met de aanslag".

De antikernenergie beweging, zo 'vermoedt' Gelders Commissaris van de Koningin (en Raad van Commissarissen van de GKN -eigenaar kerncentrale Dodewaard) Molly Geertsema, verkrijgt haar geld door bankovervallen. Groningse basisgroepen collecteren voor een aantal banken, maar als dat niet genoeg oplevert, 'overvalt' men de banken. "Dit is een grap", verklaren ze, "maar de uitspraak van Geertsema vinden we beslist geen grap". Geertsema zal vrijgesproken worden van laster, omdat hij 'slechts een vermoeden heeft geuit'.

Bijlagen:

Als tegenhanger van de Brede Maatschappelijke Discussie, wordt in Amsterdam een Brede Straat Discussie gehouden. Deze vindt plaats vóór het huis van prof. Kistemaker. Kistemaker is de belangrijkste man achter het ultracentrifuge-procédé (een manier om uranium te verrijken in snel draaiende trommels) en geeft telkens opnieuw blijk van ongenuanceerde-pro-kernenergie-kretologie ("Kiezen tussen kernenergie of oorlog" -met het Midden Oosten om olie).
Hoewel de Brede Straat Discussie geen toestemming krijgt van de gemeente en er, vooral in de Telegraaf/Nieuws van de Dag, een relstemming wordt gekweekt (foto's van het plaatsen van 2 meter hoge hekken rond de woning, Kistemaker die z'n ramen beplakt met breed plakband, zodat glasscherven niet zo ver de kamer invliegen als de ruiten ingegooid worden, etc.), verloopt alles heel rustig.

Bijlagen:

In de omgeving van het Natuurkundig lab in Amsterdam is het onrustig als studenten een lezing van Kistemaker proberen te verhinderen. De toegangsdeur wordt geblokkeerd en later verschansen zo'n 25 studenten zich in de zaal waar de lezing gehouden moet worden. Als de politie binnendringt ontstaat er en schermutseling waarbij een agent zich in het ziekenhuis moet laten behandelen. Ook 's avonds hebben studenten "en opgeschoten jongelui", aldus de niet-kommunistische pers, "enige tijd voor de ingang samengeschoold."

In Amsterdam demonstreren duizenden onder het motto: "Voor een Atoomvrij Nederland - Geen hulp aan Duitse Revanchisten." Het is het slot van de CPN campagne rond Prof. Kistemaker die bij FOM onderzoek doet naar het verrijken van uranium in samenwerking met (of in opdracht van?) Duitse bedrijven. Al een maand lang wordt Kistemaker fel op z'n huid gezeten door de CPN en enkele dagen daarvoor had hij gepoogd het fototoestel afhandig te maken van een fotograaf van het communistische dagblad De Waarheid.
Hoewel de CPN deze acties niet als verzet tegen kernenergie ziet, zijn ze dat natuurlijk wel en tonen goed de verbinding aan tussen het militaire en het civiele gebruik van kernenergie. Het vreemde is dat de CPN zich pas eind jaren zeventig principieel tegen kernenergie uitspreekt. Deze acties (en ook die tegen de kweekreactor Kalkar jaren later waarin de CPN ook erg actief was) zijn vooral gericht tegen het mogelijk worden van de Duitse atoombom, omdat Duitsland door verrijking en kweekreactoren de beschikking krijgt over de grondstoffen voor kernwapens.

Bijlagen:

Tientallen 'Amsterdamse mannen en vrouwen, onder wie vele jongeren' besluiten 'spontaan' de drukke Swinkelstraat in Amsterdam-Oost te blokkeren. Het gebeurt tijdens de derde demonstratie tegen Kistemaker's plannen nu onder het motto: 'Geen hulp aan de Duitse Wehrmacht'. Automobilisten zijn boos, maar, aldus De Waarheid 'toen zij echter de aard van de stagnatie ontdekten, wijzigde hun oordeel'. Na een kwartier scanderen "Stopt A-bom-proeven aan de Kruislaan" wordt de blokkade opgeheven.

Bijlagen:

Na een week van nieuwe 'onthullingen' en koude oorlog retoriek in De Waarheid vindt er opnieuw een demonstratie van honderden mensen plaats naar het laboratorium aan de Kruislaan dat echter met prikkeldraad hermetisch afgesloten is.
Enkele dagen later geeft de CPN een brochure uit over het oorlogsverleden van Kistemaker en het onderzoek: "Kistemaker en de Duitse A-bom". De affaire en publicaties worden door de rest van de media vrijwel volledig doodgezwegen en afgedaan als 'communistische propaganda' in de hoogtijdagen van de Koude Oorlog. Pas later, in 1971, als het boek van Wim Klinkenberg verschijnt (De ultracentrifuge 1937-1970. Hitlers bom voor Strauss?), hoort het niet-communistische deel van Nederland over het (om het netjes te zeggen) onduidelijke oorlogsverleden van 'de vader van de Nederlandse kernenergie'.

Bijlagen: