Mensen van Onkruit (‘en andere anti-militaristen’) vernielen de zend- en ontvangst antenne van Securicor in Amsterdam. Dit omdat “juist dit bedrijf haar aandeel heeft in de beveiliging van de kerncentrale in Doodewaard”. En “Beveiliging van kerncentrales maakt het gevaar van kernenergie niet kleiner”, aldus Onkruit. Pas vlak voor de komende blokkade-actie wordt de beveiliging van de kerncentrale overgenomen door politie en leger.
De directeur van Securicor mag in NRC meedelen dat Onkruit zich vergist heeft: Securicor werkt niet mee aan de beveiliging van Dodewaard. Uit een later in dezelfde maand bij de grote blokkade-actie in Dodewaard uitgedeeld pamflet blijkt dat de directeur gelijk heeft: Onkruit vergiste zich in de naam: het bedrijf dat Dodewaard bewaakt heet niet Securicor maar Securop en zit niet in Amsterdam maar in Rotterdam. "Dus voortaan niet je agressie richten op Securidor [sic] of andere namen die er op lijken", staat er op dat pamflet te lezen.

Bijlagen:

225 mensen uit de Basisgroepen tegen kernenergie blokkeren voor de zoveelste maal het UCN-terrein in Almelo. In tegenstelling tot de vorige acties, die alleen gericht waren tegen het bouwverkeer dat nodig is voor de uitbreiding, mag nu ook het personeel van de UCN zelf niet naar binnen. Als de dagploeg niet naar binnen kan, arresteert de politie bij een poort 37 mensen, die niet na 3 sommaties opstaan en weggaan. De politie ontruimd steeds een poort als er verkeer naar binnen moet, maar tot verdere arrestaties komt het niet meer. Na enige uren trekken de overgebleven actievoerders/sters naar het politiebureau om de vrijlating te eisen van de 37. Deze worden in de loop van de dag in kleine groepjes vrijgelaten.
Justitie beklaagt zich erover dat bijna niemand zijn/haar naam wil noemen. Zij vindt dat iedereen die gebruikt maakt van dit recht "de rechtsstaat uitholt".

Bijlagen:

In de buurt van de kerncentrale in Dodewaard wordt geprobeerd het hoogspanningsnet te saboteren. Met een koperen draad wordt geprobeerd kortsluiting te veroorzaken met één van de hoogspanningskabels tussen de kerncentrale en een transformatorstation. Dit mislukt. Deze keer. De actie wordt opgeëist door het ‘Verzetsfront Willy Wortel en de Lampjes’. De groep zal nog regelmatig van zich laten spreken door dergelijke acties, al worden veel van de acties niet gepubliceerd. Uit interviews met politie en elektriciteitsmaatschappijen blijkt deze vorm van sabotage regelmatig voor te komen.
Het ‘Verzetsfront’ geeft vlak voor de tweede grote blokkadeactie in Dodewaard (september 1981) een brochure uit, getiteld "Kortsluiting. Sabotage in je vrije tijd". In deze brochure wordt uitgebreid beschreven hoe men het best kortsluiting kan veroorzaken in hoogspanningsleidingen en worden er tips gegeven om de kans op ongelukken en arrestaties zo klein mogelijk te maken. “Voor ons is de tijd van vreedzame strijd tegen kernenergie voorbij”, schrijven ze.
Volgens de elektriciteitsbedrijven is het volstrekt onmogelijk om het hele hoogspanningsnet, met een totale lengte van 4200 km, te beveiligen.

Bijlagen:

"Voor iedere atoompief een vaatje radioactief". Onder dit motto kregen twee directeuren van de GKN (Bakker en Van Erpen Rooyaards in oosterbeek en Lienden) en de voorzitter van de commissarissen van de GKN (Geertsema in De Steeg), in hun tuin een paar vaten 'radioactief' afval gedumpt. Bij Geertsema was bovendien een spandoek bevestigd met de tekst: "Geertsema ga zelf maar in een zoutkoepel zitten". Het is één van de acties die gevoerd worden vanaf het tentenkamp bij 'Het Gat van Hagen' in de buurt van Dodewaard, waar van 13 tot en met 20 april zo'n honderd mensen kamperen, discussiëren en actie voeren tegen kernenergie.

Bijlagen: