Wat een afsluiting van een actieweek tegen kernenergie had moeten zijn, wordt een gigantisch protest tegen het politiegeweld in Dodewaard. Op de demonstratie in Arnhem naar de Arnhemse Instellingen (het centrum van de atoomlobby, met de SEP, GKN, KEMA, etc) worden tussen de 5 en 15.000 mensen verwacht. Het werden er ruim 40.000! Het is daarmee meteen één van de grootste demonstraties tot dan toe ooit in Nederland gehouden. Twee dagen voor de demonstratie zet Milieudefensie een advertentie met een oproep om naar Arnhem te komen in landelijke dagbladen. De gemeenteraad van Arnhem reageert furieus: het zou oproepen tot geweld. [lees advertentie]

Dankzij het de-escalerend beleid van de politie (alleen 'platte petten' als begeleiding, geen zichtbare aanwezigheid van de ME), wordt het een geweldloze afsluiting. Eén van de spandoeken (over de minister van Binnenlandse Zaken Ed van Thijn) in de demonstratie: 'Tussen haakjes meneer van Thijn, worden na de gasspuitbussen en de gasblussers straks de gaskamers weer ingevoerd?'

Iemand van de persgroep van de Dodewaard-actie: "Hier is wel gebleken dat we het in Dodewaard voor onze zaak echt niet hebben verknald. Steeds meer mensen laten zich niet meer inpakken door abstracte begrippen als 'aantasting van de rechtsstaat'. Zij hebben gezien dat het geweld dat in Dodewaard tot een uitbarsting is gekomen steeds aanmerkelijk meer bepaald is geweest door de overheid dan door de demonstranten".

De twee Dodewaard-gaat-Dicht! acties (in '80 en '81) hebben de overheid in totaal 5,5 miljoen gulden extra gekost, waarvan 4,7 miljoen gulden voor de inzet van extra politie.

Bijlagen:

'Geen Dumping 83' slaat opnieuw toe. Dit keer bij het transportbedrijf Boudesteyn in Beverwijk. Vijf vrachtwagens branden helemaal uit. Boudesteyn was betrokken bij het vervoeren van het afval van Petten naar Den Helder. Uit de persverklaring: "Want het gaat niet alleen om dumpen in zee, niet alleen om het probleem nucleair-afval; we willen geen kernenergie. Protesteren tegen de dumpingen is protesteren tegen kernenergie en vechten tegen de machthebbers die ons daar mee opzadelen".

De "neven en nichten van Jhr.Mr. de Brauw' stichten brand in het kantoor van Nucon in Amsterdam, omdat het bedrijf betrokken is bij Kalkar en de lobby voor nieuwe kerncentrales. Hoewel duidelijk is dat een grote meerderheid geen kernenergie wil, is er toch een besluit van het kabinet, en dat is "een klap in het gezicht van diegenen die nog een sprankje hoop koesterden voor de integriteit van de parlementaire demokratie". "De jarenlange strijd tegen kernenergie met alle denkbare legale middelen hebben we verloren," aldus de persverklaring. "Daarom blijft er voor ons nog maar een weg open (…): Dat is de weg van het effektieve verzet. Wij roepen dan ook een ieder op om autonome strijdgroepen te vormen en toe te slaan bij instanties die ons kernenergie door de strot willen drukken".

Bijlage:

Een meerdaags bijeenkomst (genaamd 'Topnux') georganiseerd door de European Nuclear Society (een lobby club van kernenergievoorstanders en mensen uit de nucleaire industrie), vindt plaats in het congresgebouw in Den Haag. Het begint met een congres. Het LPTK (Landelijk Platform Tegen Kernenergie, een samenwerkingsverband van zo'n 15 maatschappelijke en politieke groeperingen) organiseert een picketline waar 50 mensen aan mee doen. De politie is massaal aanwezig, maar de meeste bezoekers zijn al heel vroeg het gebouw binnen geloodst. Er is nog een persconferentie waar een nieuwe brochure ('Het dossier kernenergie kan gesloten worden') wordt gepresenteerd en waar Tsjechische activisten informatie geven over de pogingen van de westerse nucleaire industrie vaste voet aan de grond te krijgen in Oost-Europa.
Een affiche, gemaakt ter herinnering aan de ramp in Tsjernobyl, wordt landelijk door meer dan 60 groepen verspreidt en geplakt