De Landelijk Stroomgroep Stop Kalkar roept 1975 uit tot het Jaar Tegen Kernenergie. In dat jaar moeten zoveel mogelijk maatschappelijke organisaties overgehaald worden om gezamenlijk acties te ondernemen. Vooral de bouw van Kalkar, uraniumaankopen en de officiële voorlichting rond kernenergievraagstukken moeten dat jaar op extra aandacht rekenen. Dit uit zich in het opzetten van tientallen plaatselijke groepen, het geven van talloze informatieavonden, het schrijven van boeken, brochures en ingezonden artikelen, en het organiseren van symposia (hieronder affiches over drie ervan) etc. Al deze dingen zorgt voor een aanloop naar de beweging en het enorm winnen aan invloed. Vreemd genoeg vinden er dat jaar geen (door ons traceerbare) acties plaats.

Bijlagen:

Als in de Provinciale Staten van Gelderland een informatieavond gehouden wordt (in eerste instantie voor de statenleden) over de veiligheid van Dodewaard hebben ongeveer 50 mensen zich opgesteld om te protesteren tegen het feit dat er geen discussie mag plaats vinden. Onafhankelijke wetenschappers mogen geen vragen stellen, en de door de minister gestuurde deskundigen mogen niet antwoorden op vragen die "vooruitlopen op de Brede Maatschappelijke Diskussie".

Een groep van 60 mensen bezet de raadzaal van de gemeente Zijpe. Daarmee dwingen ze de burgemeester om de raadsvergadering, waarin het voorstel om op het ECN-terrein tijdelijk radioactief afval op te slaan, behandeld zou worden, af te lasten.
Nadat er een verklaring is voorgelezen, waarin de bezwaren tegen het plan om 5 á 10 jaar het afval in Petten op te slaan, nog weer eens uitvoerig uit de doeken wordt gedaan, verlaten de bezetters/sters vrijwillig het gemeentehuis. Twee dagen later gaat de gemeenteraad alsnog akkoord met het voorstel.

Terwijl er in de Provinciale Staten van Gelderland een interpellatie plaats vindt over de opslag van radioactief afval in de provincie, komt er bij het provinciehuis een bommelding binnen, die opgeëist wordt door KAK (Kritische Arnhemmers tegen Kernenergie). De vergaderzaal wordt ontruimd, maar er wordt niets gevonden, Later wordt er in een damestoilet twee pakken griesmeel, een batterij en een verklaring gevonden. Twee pakken griesmeel, omdat Molly Geertsema (voorzitter van de commissie die de locatie aan moet wijzen voor de interim-opslag van het afval) heeft verklaard dat een griesmeelfabriek gevaarlijker is dan een kernafvalopslagplaats. KAK noemt de beslissing van de regering om een tussenopslag voor een periode van 50-100 jaar 'een truc'. "In werkelijkheid is dit natuurlijk geen oplossing maar juist een vooruitschuiven van het probleem. het wordt op het bord gedeponeerd van generaties mensen, die nu nog niet eens geboren zijn".

Bijlagen: