In Den Haag is op 27 september een bijeenkomst gepland over een industrie-eiland voor de Nederlandse kust waarop dan kerncentrales gebouwd kunnen gaan worden. In de nacht ervoor word door de ‘Windsurfers tegen Koelwater’ bij deelnemers auto’s en/of garagedeuren onklaar gemaakt, bij het organiserende ingenieursbureau Ferrante & Bakker in Hilversum ruiten ingegooid. ‘s Morgens worden deelnemers opgebeld met de mededeling dat het symposium verplaatst is. Voor de ingang van het gebouw is een picket-line, georganiseerd door stichting Laka. "Na jaren van relatieve rust roert de Nederlandse atoomlobby zich weer" concluderen ze. Gespreksonderwerp die dag zijn de acties en veel minder het project, waar dan ook niets meer van wordt vernomen.

Bijlagen:

In de gemeente Borsele moet, zo is besloten, de COVRA komen. De Centrale Organisatie Voor Radioactief Afval is opgericht om al het radioactieve afval te verzamelen en te beheren. De Interim-opslag moet in Borssele komen; enorme hallen waar het 50 tot 100 jaar zal blijven liggen tot dat er iets anders verzonnen is.
De eerste locatie voor het complex, 500 meter van de dorpskern op het terrein van de PZEM, is na veel verweer (92,9% is tegen) afgewezen. Een werkgroep komt met een nieuwe locatie verder van het dorp. B & W van Borsele nemen het advies zeer snel en onverkort over. De zitting in het gemeentehuis in Heinkenszand wordt verstoord door demonstranten die voor de B & W tafels gaan zitten, geschminkt als apen en met de borden waarop de tekst: “CDA horen, VVD zien, SGP zwijgen”.

Bijlagen:

Onder het motto "Bloot staan aan stralingsgevaar, dat nooit", protesteert een groep vrouwen tijdens een vergadering van de Kamercommissie voor Milieu tegen de nieuwe toelaatbaar geachte stralingsnormen. Er komt veel kritiek op die normen, omdat ze driekwart jaar na het ongeluk in Tsjernobyl flink verhoogd worden.

Een hoorzitting over de voorgenomen uitbreiding van de Ultracentrifugefabriek Nederland wordt verstoord. Door middel van fluitjes, asbakken, etc., wordt het spreken onmogelijk gemaakt. De actievoerders/sters menen dat een discussie over uitbreiding nu na de ramp in Tsjernobyl belachelijk, provocatief en totaal overbodig is. Ze noemen de hoorzitting "een uiting van schijndemocratie". De UCN wil haar verrijkingscapaciteit uitbreiden van 900 naar 3500 ton; bijna vier keer zo groot dus. Eind december 1986 wordt de ontwerpbeschikking bekend gemaakt, waarin staat dat de uitbreiding door kan gaan.

De Raad van Advies voor de Ruimtelijke Ordening (RARO), vergaderd in het Haagse Congresgebouw over de vestigingsplaatsen voor de nieuwe kerncentrales. Borssele wordt als meest geschikt en de Moerdijk (tot dan toe zwaar favoriet) als minst geschikte vestigingsplaats aangewezen. Zo'n 60 mensen verstoren de vergadering: ze vinden dat álle plaatsen ongeschikt zijn voor kerncentrales. De actievoerders-/sters laten ballonnen piepend leeglopen, lachen, fluiten, maken kortom veel lawaai. Als de voorzitter (Hans Wiegel) waarschuwt wordt het weer even wat rustiger, maar niet lang daarna zwelt het lawaai weer aan. Na dit spelletje zo lang mogelijk gespeeld te hebben, worden ze door de politie ontruimd. Dan wordt geprobeerd kortsluiting te maken en de geluidsapparatuur te saboteren. Buiten worden ze door de politie nog verder verspreidt als ze proberen bij de ramen van de vergaderruimte te komen.

Bijlage:

In de Provinciale Staten van Gelderland wordt gepraat over het voorstel van Gedeputeerde Staten om in te stemmen met de bouw van een kerncentrale in de Noordoostpolder door de EPON (ontstaan uit een fusie tussen de IJsselcentrale en de PGEM). De ingang van het provinciehuis in Arnhem wordt geblokkeerd door liggende mensen , onder het motto: "Kiezen voor kernenergie is over mensen heen lopen". Binnen wordt de vergadering na de opening meteen weer geschorst, omdat vanaf de publieke tribune een verklaring voorgelezen wordt en pamfletten naar beneden de vergaderzaal in worden gegooid. Als de vergadering weer gestart wordt, blijkt al snel dat de meerderheid instemt met de eventuele bouw van een kerncentrale in de Noordoostpolder.

Tijdens een vergadering in Den Haag van de RARO (Raad van Advies voor Ruimtelijke Ordening) ligt het in de bedoeling van Van Rooij (directeur van de PNEM) om Moerdijk te verkopen als de meest geschikte locatie voor nieuw te bouwen kerncentrales. Tegenstanders/sters zorgen er voor dat dat niet gebeurt. Door lawaai en door het saboteren van licht en geluid, gaat het verkooppraatje de mist in.

De laatste PKB-avond in Uithuyzen (lokatie Eemshaven) in Groningen. Ruim 400 mensen binnen en enkele tientallen, door politie met honden op afstand gehouden, buiten ('de zaal is vol'), maken duidelijk dat ook in de Eemshaven het verzet tegen kernenergie groot is. De eis van de zaal om 2 tegenstanders/sters van kernenergie in het panel op te nemen, wordt niet gehonoreerd, waarna de rest van de avond gesmoord word in lawaai.
Vijf avonden PKB-inspraak ('een zuiver planologische discussie', werd elke avond weer geroepen), betekend vijf avonden verzet.

Donderdagavond: de lokatie Maasvlakte is aan de beurt. In de sporthal De Dukdalf in Den Brielle zijn 500 mensen present. De film wordt gesaboteerd, eerst door een bord voor de projector te houden en later door steeds de stekker uit het stopcontact te trekken. Een deel van de aanwezigen verlaat de zaal voor een alternatieve voorlichtingsbijeenkomst. Als Verbergh de vraag: "Als we hier om ons heen kijken zien we al genoeg rotzooi, moet daar dan nog meer bij?" met een grapje wil af doen ("Het is hier in de zaal inderdaad een zooitje") krijgt hij een glas water over zich heen. De politie grijpt meteen genadeloos in. Een vrouw wordt bewusteloos in een wurggreep afgevoerd en iemand wordt twee tanden uitgeslagen, hetgeen een persfotograaf doet verzuchten: "Als je op een voorlichtingsavond je mond open doet, slaan ze de tanden uit je bek".

De Noordoostpolder is de volgende in de rij voor het rondreizend inspraakgezelschap. Ruim 500 mensen veranderen de avond die gehouden wordt in Emmeloord in een chaos: het projectiescherm wordt eerst 90 graden gedraaid en later verwijderd, het panel wordt door een groot spandoek onzichtbaar gemaakt, stinkbommen ontploffen en het panel druipt af. Na een uur stormt er opeens politie naar binnen en verwijderen zeer hardhandig mensen die voor het podium staan. Het panel komt terug, maar veel succes hebben ze (alweer) niet.