Bij het KIVI (Koninklijk Instituut Voor Ingenieurs) in Den Haag wordt er een bijeenkomst gehouden “door de laatste restanten van de Nederlandse atoomlobby, over de vermeende zegeningen van de HTR, de Hoge Temperatuur Reactor” (uit persbericht WISE). Het ECN promoot dit ontwerp “als een reactor voor de energiemarkt van de 21ste eeuw”. Ook medewerkers van de ESKOM, het Zuid-Afrikaanse elektriciteitsproductie bedrijf, die probeert de reactor te bouwen, zijn aanwezig. Net als enkele tientallen actievoerders, die dit allemaal geen goed idee vinden en dat met spandoeken en stencils aan iedereen duidelijk maken.

Bijlage:

Het is de jaarlijkse open dag bij het ECN in Petten. Leden van het ‘Landelijk Platform tegen Kernenergie’ staan met stencils en spandoeken bij de ingang. ECN investeert nog steeds in kernenergie. Bij de ingang worden “Atoomenergie? Nee bedankt!” ballonnen uitgedeeld, zodat op het terrein, van oudsher een pro-kernenergie bolwerk, op die dag het ‘antikernenergie zonnetje’ goed zichtbaar is.

Bijlage:

Onder grote politiebewaking rijdt er vanuit Petten een transport met hoogradioactief afval (brandstof van de proefreactor op het ECN-terrein) naar de COVRA in Borssele. Aan dit eerste van drie transporten is veel juridisch en procedureel getouwtrek vooraf gegaan. De ECN zit met haar brandstof in de maag. Normaliter wordt dat getransporteerd naar de VS, waar de reactor ook haar nieuwe brandstof van krijgt. Maar door besluiteloosheid van de HFR-exploitanten om om te schakelen naar andere brandstof, wil de VS het afval niet terug nemen. De reactor moet sluiten als er geen oplossing gevonden wordt. Het afval wordt nu opgeslagen bij de COVRA in een loods voor laag- en middelactief afval. In Zeeland is er veel ongenoegen: ze voelen zich als vuilnisvat gebruikt. Al in april 1999 werden er door Greenpeace 7000 Zeeuwse protestkaarten afgeleverd bij het ministerie van Economische Zaken. Eerder al had de SP bij de COVRA actie gevoerd tegen het voornemen.
Zo’n 25 activisten (voornamelijk van de SP) proberen op de snelweg bij Rilland het transport te blokkeren. Maar de enorme overkill aan politie sluit de groep demonstranten op de parkeerplaats naast de snelweg in, als het transport in de buurt komt. Het is sinds lange tijd weer een eerste poging om tegen hoogradioactieve afval transporten uit kerncentrales actie te voeren.

Bijlage:

Van 13 tot 24 november vindt in Den Haag de COP-6 conferentie plaats. Op deze grote VN-milieuconferentie (de vorige was in Kyoto) moeten afspraken worden gemaakt over het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen. De nucleaire lobby probeert dat uit te buiten door kernenergie als oplossing te presenteren. Hoewel ze op de vorige conferenties volop aanwezig waren, waren hun resultaten gering. Nu proberen ze kernenergie als een van de middelen goed gekeurd te krijgen, die landen mogen inzetten om hun emissiedoelstelling in het buitenland te halen. In vaktermen heten die middelen 'Clean Development Mechanisms'. De conferentie wordt een fiasco voor het milieu: er wordt helemaal geen afspraak gemaakt over de implementatie van eerdere normen. Er worden veel milieuacties gevoerd tijdens de hele conferentie en 13 november is uitgeroepen tot No Nukes dag. In de nacht ervoor worden er posters geplakt, waar meteen al een aantal mensen bij worden gearresteerd. ’s Middags is er een ‘don’t nuke the climate’ demonstratie. Er nemen ongeveer 50 mensen aan deel die niet eens in de buurt van de congresplek mogen komen. In een park wordt de demonstratie ontbonden. Hoewel minister Pronk (voorzitter van de conferentie) van tevoren heeft gezegd dat ruim baan gegeven moet worden voor protest (dat zou zijn beleid alleen maar ondersteunen) is de Haagse politie altijd in grote getale aanwezig en grijpt vaak hard en snel in. Er is een samenscholingsverbod in de buurt van het congrescentrum, maar toch lukt het veel groepen om acties te laten slagen.

Bijlage: