Hoewel de actie plaats vindt in de haven van Antwerpen toch vermeld. Nederlandse activisten (aangevuld met een enkele Belg) voeren actie bij binnenkomst van het schip Arunbank uit Australië. Reden: aan boord containers Australisch uranium. Ook bij het vertrek uit Darwin werd er actie gevoerd. De actie is uit solidariteit met de acties tegen de nieuwe Jabiluka uraniummijn in het Kakadu National Park. Bij die acties, die al maanden continue plaats vinden, zijn al 400 mensen gearresteerd.

Bijlage:

Onder grote politiebewaking rijdt er vanuit Petten een transport met hoogradioactief afval (brandstof van de proefreactor op het ECN-terrein) naar de COVRA in Borssele. Aan dit eerste van drie transporten is veel juridisch en procedureel getouwtrek vooraf gegaan. De ECN zit met haar brandstof in de maag. Normaliter wordt dat getransporteerd naar de VS, waar de reactor ook haar nieuwe brandstof van krijgt. Maar door besluiteloosheid van de HFR-exploitanten om om te schakelen naar andere brandstof, wil de VS het afval niet terug nemen. De reactor moet sluiten als er geen oplossing gevonden wordt. Het afval wordt nu opgeslagen bij de COVRA in een loods voor laag- en middelactief afval. In Zeeland is er veel ongenoegen: ze voelen zich als vuilnisvat gebruikt. Al in april 1999 werden er door Greenpeace 7000 Zeeuwse protestkaarten afgeleverd bij het ministerie van Economische Zaken. Eerder al had de SP bij de COVRA actie gevoerd tegen het voornemen.
Zo’n 25 activisten (voornamelijk van de SP) proberen op de snelweg bij Rilland het transport te blokkeren. Maar de enorme overkill aan politie sluit de groep demonstranten op de parkeerplaats naast de snelweg in, als het transport in de buurt komt. Het is sinds lange tijd weer een eerste poging om tegen hoogradioactieve afval transporten uit kerncentrales actie te voeren.

Bijlage:

In Hengelo houden tientallen actievoerders voornamelijk van de SP (Socialistiese Partij) in de nacht van 22 op 23 juni een lawaaiactie tegen een transport met verarmd uranium. De trein met 19 wagons komt van de verrijkingsfabriek in Gronau (Duitsland) en is op weg naar de haven van Rotterdam om naar Rusland vervoerd te worden. Het verarmde uranium wordt daar herverrijkt tot het niveau van natuurlijk uranium, waarna het terugkomt om in Almelo weer verder verrijkt te worden, zodat het geschikt is voor gebruik in kerncentrales. Groot probleem is dat enorme bergen uraniumafval feitelijk geëxporteerd worden, omdat maar een klein gedeelte terugkomt. En natuurlijk, zo zeggen de actievoerders, is gesleep met radioactief materiaal altijd gevaarlijk.

Bijlagen:

Het tweede transport van de opwerkingsfabriek in het Franse La Hague komt in het diepste geheim (of interesseert niemand zich ervoor?) aan bij de COVRA in Borssele. Greenpeace doet nog een symbolische actie. Omdat niemand weet wat te doen met het plutonium dat uit de brandstof wordt gehaald bij opwerking, bied Greenpeace een enorme 'kernbom' van 6 bij 2 meter aan bij de opslagplaats van hoogradioactief kernafval. De kerncentrale Borssele 'produceert' per jaar ruim 100 kilo plutonium, hetgeen, ook al wordt dat vaak tegengesproken, geschikt is voor kernbommen.