Onderdeel van de tweede grote 'Dodewaard-gaat-dicht'-blokkade waren lokale acties die elke dag een ander thema hadden.
In Amersfoort wordt een vat 'radioactief afval' op een plein gedumpt, waarna in optocht naar het gebouw van de PUEM (de Provinciale Utrechtse Elektriciteits Maatschappij) gelopen wordt. Daar worden leuzen geschilderd.

Wat een afsluiting van een actieweek tegen kernenergie had moeten zijn, wordt een gigantisch protest tegen het politiegeweld in Dodewaard. Op de demonstratie in Arnhem naar de Arnhemse Instellingen (het centrum van de atoomlobby, met de SEP, GKN, KEMA, etc) worden tussen de 5 en 15.000 mensen verwacht. Het werden er ruim 40.000! Het is daarmee meteen één van de grootste demonstraties tot dan toe ooit in Nederland gehouden. Twee dagen voor de demonstratie zet Milieudefensie een advertentie met een oproep om naar Arnhem te komen in landelijke dagbladen. De gemeenteraad van Arnhem reageert furieus: het zou oproepen tot geweld. [lees advertentie]

Dankzij het de-escalerend beleid van de politie (alleen 'platte petten' als begeleiding, geen zichtbare aanwezigheid van de ME), wordt het een geweldloze afsluiting. Eén van de spandoeken (over de minister van Binnenlandse Zaken Ed van Thijn) in de demonstratie: 'Tussen haakjes meneer van Thijn, worden na de gasspuitbussen en de gasblussers straks de gaskamers weer ingevoerd?'

Iemand van de persgroep van de Dodewaard-actie: "Hier is wel gebleken dat we het in Dodewaard voor onze zaak echt niet hebben verknald. Steeds meer mensen laten zich niet meer inpakken door abstracte begrippen als 'aantasting van de rechtsstaat'. Zij hebben gezien dat het geweld dat in Dodewaard tot een uitbarsting is gekomen steeds aanmerkelijk meer bepaald is geweest door de overheid dan door de demonstranten".

De twee Dodewaard-gaat-Dicht! acties (in '80 en '81) hebben de overheid in totaal 5,5 miljoen gulden extra gekost, waarvan 4,7 miljoen gulden voor de inzet van extra politie.

Bijlagen:

Rotterdamse antikernenergie groepen protesteren in de haven tegen het vervoer van radioactieve stoffen. Uit onderzoek van de antikernenergie-beweging is gebleken dat UF6 (Uranium hexafluoride) voor de Urenco verrijkingsfabriek in Almelo meerdere keren per week op een personen ferry van en naar Engeland vervoert wordt. Mensen die op deze dag met de veerboot reizen worden op allerlei manieren op de hoogte gesteld van de risico's van deze transporten.

Bijlage:

Een meerdaags bijeenkomst (genaamd 'Topnux') georganiseerd door de European Nuclear Society (een lobby club van kernenergievoorstanders en mensen uit de nucleaire industrie), vindt plaats in het congresgebouw in Den Haag. Het begint met een congres. Het LPTK (Landelijk Platform Tegen Kernenergie, een samenwerkingsverband van zo'n 15 maatschappelijke en politieke groeperingen) organiseert een picketline waar 50 mensen aan mee doen. De politie is massaal aanwezig, maar de meeste bezoekers zijn al heel vroeg het gebouw binnen geloodst. Er is nog een persconferentie waar een nieuwe brochure ('Het dossier kernenergie kan gesloten worden') wordt gepresenteerd en waar Tsjechische activisten informatie geven over de pogingen van de westerse nucleaire industrie vaste voet aan de grond te krijgen in Oost-Europa.
Een affiche, gemaakt ter herinnering aan de ramp in Tsjernobyl, wordt landelijk door meer dan 60 groepen verspreidt en geplakt