Tien mensen sluiten de hoofdpoort van de UCN in Almelo en blokkeren de toegang. Ze noemen zich BAN: Breek Atoomketen Nederland. Doel van de actie is het uittesten van de actievorm (geheim voorbereidde, directe, geweldloze acties) en het behalen van publiciteit. Het resultaat is veel publiciteit en de ervaring dat met een degelijke voorbereiding dergelijke acties goed uitvoerbaar zijn.
BAN is één van die zeldzame initiatieven die, blijkens de buitengewoon snelle groei van de groep, precies op het goede moment genomen worden. De actievorm en vooral de organisatievorm, worden zeer bepalend voor de strijd tegen kernenergie. BAN groeit enorm snel en wordt gevormd door kleine (vrienden/innen) groepjes; er is geen leiding en besluiten worden genomen met consensus (ieders instemming). BAN is ontstaan uit een gevoel van machteloosheid en teleurstelling. Na de grote anti-UCN-demonstratie (maart '78: 40.000 mensen!), neemt het kabinet toch het besluit om de UCN uit te breiden. "Een aantal mensen was door deze gang van zaken zeer teleurgesteld en zocht naar andere middelen. Getolereerde protesten, zoals demonstraties en handtekeningenacties, bleken niet of nauwelijks resultaat te hebben. Wat nu te doen? Wil je kernenergie en aanverwante zaken bestrijden, dan moet je blijkbaar de objecten zelf -centrales, transporten, uc-fabriek- aanpakken. Dit aanpakken kan bestaan uit blokkeren, bezetten, hinderen en/of sabotage", (Marriët, Kees en Allard in: Vrij aan de ketting).
Er wordt heel duidelijk gekozen voor geweldloze actie, dat wil zeggen dat zij geen geweld gebruiken; zich lijdzaam verzetten maar niet meewerken bij een ontruiming.

Bijlage:

Op 6 maart 1979 bestaat de kerncentrale in Dodewaard 10 jaar. Op 22 november '78 wil een groep ingenieurs dit feit al gaan vieren. "Uiteraard vinden wij dit geen feestvertoon waard. Daarom staan wij er met spandoeken, tonnen om de weg naar de centrale te versperren en folders en energiekranten uit te delen". (uit: Onderstroom 18). Tegen de actie van de Stroomgroep Nijmegen wordt door de politie niet opgetreden, alleen de tonnen worden van de weg verwijderd.

Bijlagen:

De 'Makiri Smits', die de twee dagen daarvoor, vol geladen is met radioactief afval, verlaat woensdags avonds plotseling de haven van IJmuiden.Binnen het uur zijn er 50 demonstranten/es verzameld, die de Middensluis in Velsen bezetten. De politie dreigt met hard optreden, sleept twee mensen weg en stopt er vervolgens mee. De sluiswachter draait resoluut de sluisdeuren open en het schip kan vertrekken naar België, waar ook weer kernafval zal worden ingeladen. Op zee probeert de net opgerichte Nederlandse afdeling van Greenpeace het het dumpingschip lastig te maken. De acties tegen de dumpingen zullen een jaarlijks terugkerend ritueel gaan worden.

Bijlagen:

Een gezelschap buitenlandse directeuren van elektriciteitsmaatschappijen op excursie wordt even buiten het terrein van de centrale in Bergum (Friesland) geblokkeerd door zo'n dertig demonstranten. Door middel van borden wordt gewezen op de gevaren van Kalkar, kerncentrales en het energiegebruik ("Stop reclame voor stroomgebruik"). De chauffeur van de bus dreigt door te rijden, remt dan toch af, maar geeft weer gas als de mensen wegspringen en het hek opengaat.

Bijlage:

Tientallen 'Amsterdamse mannen en vrouwen, onder wie vele jongeren' besluiten 'spontaan' de drukke Swinkelstraat in Amsterdam-Oost te blokkeren. Het gebeurt tijdens de derde demonstratie tegen Kistemaker's plannen nu onder het motto: 'Geen hulp aan de Duitse Wehrmacht'. Automobilisten zijn boos, maar, aldus De Waarheid 'toen zij echter de aard van de stagnatie ontdekten, wijzigde hun oordeel'. Na een kwartier scanderen "Stopt A-bom-proeven aan de Kruislaan" wordt de blokkade opgeheven.

Bijlagen: