Het eerste transport sinds jaren van gebruikte brandstof uit de kerncentrale in Borssele wordt vervoerd naar de opwerkingsfabriek in La Hague. Greenpeace heeft met een kort geding nog geprobeert de vergunning te laten vernietigen, maar dat is niet gelukt. Het eerste traject van 2 kilometer van het transport gaat over de weg naar een rangeerterrein waar de container op de trein wordt geladen. Eerst Greenpeace-activisten en later (en verder op) een groepje van o.a. Stop Borssele en Onkruit vergaat niet! hebben zich op verschillende manieren aan de rails vastgemaakt en lukt het om het transport te vertragen. Maar uiteindelijk zorgt de enorme politiemacht ervoor dat het Nederland kan verlaten: totaal 22 arrestaties. Ook in Frankrijk zijn nog acties tegen het transport.

Bijlage:

Na jarenlang wachten en vergunningen die keer op keer werden vernietigd door de Raad van State is het eindelijk zover: het eerste transport met brandstof van de kerncentrale in Dodewaard naar de opwerkingsfabriek in Sellafield (sinds november 1996) kan eindelijk plaatsvinden. Greenpeace en WISE worden nog gedaagd voor de kortgeding rechter om bij voorbaat een verbod op acties te krijgen, maar dat lukt niet: de rechter zal pas uitspraak doen op de dag van het eerste transport. Daardoor ontstaat er echter wel een onduidelijke situatie en komt er van acties minder dan gepland. Wel voert GroenFront blokkadeacties op een tweetal wegen in Dodewaard en Zetten. Doordat ze de acties iets te vroeg beginnen, is iedereen al losgezaagd (ze zitten op de weg met hun armen in vaten met beton) op het moment dat het transport uit de centrale vertrekt. Ondertussen is in Vlissingen het schip dat het afval vervoert naar Engeland geënterd door Greenpeace. Maar als de vrachtwagen met het enorme politie-escorte daar arriveert is ook deze actie door de ME al beëindigd. Later die middag beslist de kortgeding rechter dat acties niet bij voorbaat verboden worden. In hoger beroep wordt er in juni 2001 alsnog een actieverbod van 12 maanden tegen Greenpeace (maar niet tegen WISE) uitgesproken.
Dodewaard verwacht tot eind 2002 elke 5-6 weken uitgewerkte splijtstof naar Sellafield te vervoeren via de haven van Vlissingen.

Zo'n vijftien mensen van de SP, Stop Borssele, Laka en WISE verzamelen zich in de buurt van Vlissingen om hetzelfde transport in Zeeland te blokkeren. Men is van plan pas op het laatste moment in de buurt van de COVRA op de route te komen. Tot nu toe waren alle groepen van tevoren al opgemerkt en waren ze makkelijk in te sluiten. Maar ook nu weet de politie waar ze zitten. Men laat de actievoerders niet met hun materialen (het was de bedoeling zgh. 'driepoten' op de weg te zetten) in de buurt komen; lopend komt men tot 100 meter van de weg waar een overkill aan ME op ze wacht. De actievoerders zien in de verte het transport voorbij rijden. Vier mensen worden gearresteerd en enkele uren vastgehouden.
Conclusie van deze acties moet zijn dat geheimhouding onmogelijk is als er wel openlijk opgeroepen wordt tot acties en de verzamelplek bekend wordt gemaakt.

Bijlage:

‘s Morgens hebben zich in de buurt van Nieuwegein ‘Onkruit Vergaat Niet!’ Activisten verzameld. Men wil proberen het derde transport van de HFR naar de COVRA te stoppen. Ze willen vlak voor het transport op de A2 zien te komen. Het lukt hun niet om ongezien hun posities in te nemen. Het ene busje stuit op een politiepost en het andere wordt hinderlijk gevolgd door een motoragent. Ze komen nog wel op een parallelweg met de A2 (met een sloot ertussen), maar een verbindingsbrug wordt echter door 8 ME-bussen afgesloten. Iemand probeert nog via de sloot op de weg te komen maar ook dat is tot mislukken gedoemd.

Opnieuw een blokkade actie van (voornamelijk) SP tegen het transport van hoogradioactief afval van Petten naar de COVRA. Bij Reimerswaal willen de activisten met kruiwagens vlak voor het transport de snelweg op (vlak voor het transport is er altijd een ‘autoloze’ ruimte, omdat niemand het transport mag inhalen en opritten worden afgezet). De aanwezige ME grijpt hard in en er vallen klappen. De activisten snappen iets niet: je mag blijkbaar alles blokkeren (boeren, taxichauffeurs, vrachtwagenchauffeurs, etc), als het maar voor je eigen portemonnee is. Voor het milieu wordt niets getolereerd.

Op het terrein van de ECN vindt een congres plaats van internationale vertegenwoordigers van de nucleaire industrie over veiligheid. Zo’n 80 technologen willen met twee bussen ‘s morgens vroeg het terrein op rijden vanaf hun hotel. Maar op de toegangsweg worden de bussen klemgezet door actievoerders van o.a. WISE. Ze kunnen niet voor- of achteruit en ook niet de bus uit, omdat ook de deuren dichtgehouden worden. Er ontstaat wat handgemeen en er valt een enkele rake klap. De ECN en de industrie baalt enorm en na een uur, als ook mensen de bussen beginnen te verlaten via nooduitgangen, wordt de blokkade opgeheven.

Bijlage

Actievoerders blokkeren maar liefst 14 vrachtwagens die het Urenco-terrein in Almelo willen verlaten met verrijkt uranium. Een aantal van de 20 activisten heeft zich aan de hekken vastgeketend. Het duurt drie uur voor de politie ingrijpt en ze verwijdert. Het is één van de activiteiten in een Actieweek van 16-23 juli georganiseerd door NENO (Nederland Euregionaal Nucleair Overleg) en het Urenco-overleg.

Na een heel weekend ‘activisten training’ (o.a. in geweldloosheid) wordt op maandagmorgen de hoofdpoort van Urenco in Almelo geblokkeerd door ongeveer 15 leden van de actiegroep Onkruit Vergaat Niet! die zich vastketenen. Aangezien “de bedrijfsvoering niet gehinderd wordt” worden ze met rust gelaten en om halféén heffen ze vrijwillig de blokkade op. Op zaterdagavond hadden demonstranten stencils uitgedeeld voor de voetbalwedstrijd Heracles-Veendam: Urenco sponsort Heracles. Het is duidelijk, en niet alleen door deze actie, dat tegenstanders van kernenergie in Twente zich weer wat aan het hervinden zijn.

Een lege vrachtwagen die later de splijtstofstaven moet vervoeren naar de boot voor de opwerkingsfabriek in Sellafield, wordt op een testritje net buiten de poorten van de kerncentrale in Dodewaard geblokkeerd door Greenpeace. Omdat er sprake is van een lege vrachtwagen grijpt de politie niet in en lijkt het min of meer een mislukte actie. Maar Greenpeace houdt de blokkade, door middel van mensen met 'lock-ons' rond de wielen, vol. Op donderdag 20 maart, vier dagen na het begin, blijkt dat de boot die de vrachtwagen in Duinkerken op kwam halen onverrichter zake weer vertrokken is, omdat de vergunning afliep. Dan blijkt dat het transport werkelijk tegengehouden is en op die avond stopt Greenpeace met de blokkade.

Vijftien actievoerders van Greenpeace ketenen zich vast aan een transport met splijtstof die net het terrein van de kerncentrale in Borssele verlaten heeft. De vrachtwagen is op weg naar de opwerkingsfabriek in het Franse La Hague. Het lukt de activisten om de vrachtwagen met de container 2,5 uur op te houden. Zolang heeft de ME nodig om de kettingen door te knippen waarmee ze vast zitten. De datums van deze transporten worden nog steeds geheim gehouden uit angst voor acties. Een jaar later krijgt Greenpeace een actieverbod voor een half jaar voor de Borssele transporten. Daarna houdt eerst België het tegen en later worden ze verboden omdat er te hoge stralingswaarden zijn waargenomen bij eerdere transporten. Pas Kerst 1998 worden ze weer toegestaan, maar juridische procedures tegen de vergunningen zal weer veel vertraging opleveren.