Een hoorzitting over de voorgenomen uitbreiding van de Ultracentrifugefabriek Nederland wordt verstoord. Door middel van fluitjes, asbakken, etc., wordt het spreken onmogelijk gemaakt. De actievoerders/sters menen dat een discussie over uitbreiding nu na de ramp in Tsjernobyl belachelijk, provocatief en totaal overbodig is. Ze noemen de hoorzitting "een uiting van schijndemocratie". De UCN wil haar verrijkingscapaciteit uitbreiden van 900 naar 3500 ton; bijna vier keer zo groot dus. Eind december 1986 wordt de ontwerpbeschikking bekend gemaakt, waarin staat dat de uitbreiding door kan gaan.

Een hoorzitting in Groningen over de opslag van radioactief afval in zoutkoepels in Noord-Nederland mondt uit in een demonstratie tegen kernenergie en kernafval. Aanleiding is de “basisnotitie”, een onleesbaar stuk van het ministerie van Milieubeheer over de plannen van de regering en de beperkte inspraakronde die daarmee gepaard gaat. Doel van de bijeenkomst is om te praten over de radiologische criteria waaraan een eindberging zou moeten voldoen. “Dit is een slimme tactiek van Den Haag. Als we nu akkoord gaan met voorwaarden waaronder het bestaande afval mag worden opgeborgen, kan men rustig doorgaan met kernenergie en dat is de enige bedoeling. Dan is immers het kernafvalprobleem opgelost,” aldus woordvoerder van de Groningse milieufederatie Herman Damveld. “Deze discussie is niet hygiënisch te voeren als niet eerst besloten wordt te stoppen met kernenergie”, aldus de demonstranten. Ruim de helft van de 100 aanwezigen verlaat al voor de pauze demonstratief de bijeenkomst.

In Den Haag is op 27 september een bijeenkomst gepland over een industrie-eiland voor de Nederlandse kust waarop dan kerncentrales gebouwd kunnen gaan worden. In de nacht ervoor word door de ‘Windsurfers tegen Koelwater’ bij deelnemers auto’s en/of garagedeuren onklaar gemaakt, bij het organiserende ingenieursbureau Ferrante & Bakker in Hilversum ruiten ingegooid. ‘s Morgens worden deelnemers opgebeld met de mededeling dat het symposium verplaatst is. Voor de ingang van het gebouw is een picket-line, georganiseerd door stichting Laka. "Na jaren van relatieve rust roert de Nederlandse atoomlobby zich weer" concluderen ze. Gespreksonderwerp die dag zijn de acties en veel minder het project, waar dan ook niets meer van wordt vernomen.

Bijlagen:

Tijdens wat zo ongeveer het hoogtepunt van het CDA-partijcongres moet worden, de toespraak van fractievoorzitter Verhagen, komt er onverwachts een groot spandoek voor het projectiescherm op het podium naar beneden. Actievoerders van Greenpeace zijn er in geslaagd via een achterdeur ongezien in de Amsterdamse RAI te komen en zich boven het podium te verschansen. Op het juiste moment laten ze door middel van het spandoek weten wat ze van de kernenergieplannen van het CDA vinden: "CDA kiest voor 240.000 jaar kernafval".

Bijlagen: