Om tegen de betrokkenheid van Siemens (via haar dochter Kraftwerk Union) bij de bouw van de kerncentrale in Mochovce (Slowakije) te protesteren wordt een internationale kerstboycot van Siemens producten afgesproken. Bij het Nederlandse hoofdkantoor van Siemens in Den Haag komen een tiental Sinterklazen en 'gewone' consumenten hun gekregen cadeaus terug brengen. Een aantal Kerstmannen belooft geen cadeaus van Siemens te kopen. Het personeel is verbaasd, maar ziet de grap er wel van in als ze het stencil met uitleg lezen. De beveiliging en de directie heeft minder gevoel voor humor en een gesprek is onmogelijk.

Greenpeace blokkeert de hoofdingang van het ministerie van Economische Zaken in Den Haag met vaten zand uit het Britse Sellafield, radioactief vervuild zand rond de opwerkingsfabriek. Leukemie komt in de omgeving van het fabriekscomplex veel vaker voor dan gemiddeld. In Sellafield zal een nieuwe opwerkingsfabriek in gebruik worden genomen (Thorp), waarin ook de brandstof uit Dodewaard zal worden opgewerkt. Opwerking is zeer vervuilend en totaal overbodig.

Een meerdaags bijeenkomst (genaamd 'Topnux') georganiseerd door de European Nuclear Society (een lobby club van kernenergievoorstanders en mensen uit de nucleaire industrie), vindt plaats in het congresgebouw in Den Haag. Het begint met een congres. Het LPTK (Landelijk Platform Tegen Kernenergie, een samenwerkingsverband van zo'n 15 maatschappelijke en politieke groeperingen) organiseert een picketline waar 50 mensen aan mee doen. De politie is massaal aanwezig, maar de meeste bezoekers zijn al heel vroeg het gebouw binnen geloodst. Er is nog een persconferentie waar een nieuwe brochure ('Het dossier kernenergie kan gesloten worden') wordt gepresenteerd en waar Tsjechische activisten informatie geven over de pogingen van de westerse nucleaire industrie vaste voet aan de grond te krijgen in Oost-Europa.
Een affiche, gemaakt ter herinnering aan de ramp in Tsjernobyl, wordt landelijk door meer dan 60 groepen verspreidt en geplakt

Bij een transformatorgebouw van het Gemeentelijke Energie Bedrijf in Den Haag ontploft een bom. De zware toegangsdeur is ontzet; de knal was hevig, maar de schade gering. "Vandalen" volgens politie en pers.

Bij de ambassade van de Sovjet Unie in Den Haag wordt een groot bord geplaatst en een petitie aan geboden. Hiermee wordt geprotesteerd tegen het voortgaande kernenergieprogramma en het inzetten van dwangarbeiders uit de Baltische staten bij schoonmaakwerkzaamheden in Tsjernobyl. Uit de petitie: "In Tsjernobyl bestaat oorlogsrecht. Dat betekent dat militaire rechtbanken over leven en dood beslissen. Bij verzetshandelingen zoals stakingen, kunnen doodvonnissen worden opgelegd en direct voltrokken. Een technologie die tot dergelijke uitwassen leidt, is onmenselijk en volstrekt af te wijzen". Ook de Nederlandse kerncentrales zijn onveilig en moeten, volgens de actievoerders/sters, direct gesloten worden.

Bijlage:

Onder het motto "Bloot staan aan stralingsgevaar, dat nooit", protesteert een groep vrouwen tijdens een vergadering van de Kamercommissie voor Milieu tegen de nieuwe toelaatbaar geachte stralingsnormen. Er komt veel kritiek op die normen, omdat ze driekwart jaar na het ongeluk in Tsjernobyl flink verhoogd worden.

Door het Rood Revolutionair Front wordt een bom geplaatst bij het hoofdkantoor van Neratoom in Den Haag. Neratoom houdt zich sinds 1959, in samenwerking met andere bedrijven, bezig met nucleaire ontwikkeling (s-projecten). Volgens een telefonische melding zal de bom om 2 uur ('s nachts) ontploffen. Tachtig bewoners/sters van een flat aan de overkant worden geëvacueerd. Nadat de Explosieven Opruimings Dienst na ruim 3 kwartier de bom onschadelijk heeft gemaakt, kunnen ze naar hun huis terug. Het RRF pleegt nog meer aanslagen en eind 1986 worden er vier verdachten gearresteerd.

In sommige wijken in Den Haag worden huis-aan-huis folders verspreid die afkomstig lijken te zijn van de Duinwaterleiding en van het Gemeentelijk Energie Bedrijf. In de ene folder wordt opgeroepen om drinkwater eerst te koken, omdat het door het ongeluk in Tsjernobyl radioactief besmet is. In de andere brief wordt gesteld dat, omdat de twee Nederlandse kerncentrales na de ramp stil gelegd zijn, iedereen zuinig aan moet doen met het stroomverbruik. Later wordt het maken en het verspreiden van de twee valse brieven in een persverklaring gemotiveerd door een groep 'verontruste Haagse burgers': "Als je boos en ongerust bent, doe daar dan wat mee!"

De Raad van Advies voor de Ruimtelijke Ordening (RARO), vergaderd in het Haagse Congresgebouw over de vestigingsplaatsen voor de nieuwe kerncentrales. Borssele wordt als meest geschikt en de Moerdijk (tot dan toe zwaar favoriet) als minst geschikte vestigingsplaats aangewezen. Zo'n 60 mensen verstoren de vergadering: ze vinden dat álle plaatsen ongeschikt zijn voor kerncentrales. De actievoerders-/sters laten ballonnen piepend leeglopen, lachen, fluiten, maken kortom veel lawaai. Als de voorzitter (Hans Wiegel) waarschuwt wordt het weer even wat rustiger, maar niet lang daarna zwelt het lawaai weer aan. Na dit spelletje zo lang mogelijk gespeeld te hebben, worden ze door de politie ontruimd. Dan wordt geprobeerd kortsluiting te maken en de geluidsapparatuur te saboteren. Buiten worden ze door de politie nog verder verspreidt als ze proberen bij de ramen van de vergaderruimte te komen.

Bijlage:

Tijdens een vergadering in Den Haag van de RARO (Raad van Advies voor Ruimtelijke Ordening) ligt het in de bedoeling van Van Rooij (directeur van de PNEM) om Moerdijk te verkopen als de meest geschikte locatie voor nieuw te bouwen kerncentrales. Tegenstanders/sters zorgen er voor dat dat niet gebeurt. Door lawaai en door het saboteren van licht en geluid, gaat het verkooppraatje de mist in.