31 mei 1986: ‘We willen lachende kinderen; geen stralende!’
|
Zoeken: 1970-1979
Uitkomsten
- 1970-1979:
- de jaren tussen 1970 en 1979
Bus directeuren geblokkeerd
Een gezelschap buitenlandse directeuren van elektriciteitsmaatschappijen op excursie wordt even buiten het terrein van de centrale in Bergum (Friesland) geblokkeerd door zo'n dertig demonstranten. Door middel van borden wordt gewezen op de gevaren van Kalkar, kerncentrales en het energiegebruik ("Stop reclame voor stroomgebruik"). De chauffeur van de bus dreigt door te rijden, remt dan toch af, maar geeft weer gas als de mensen wegspringen en het hek opengaat.
Protest tegen KSTR
De gelegenheidsgroep 'Paarse September' protesteert tegen de KSTR, de KEMA Suspensie Test Reactor. In een grote fontein in de Arnhemse binnenstad worden protestborden geplaatst en het water is voor deze gelegenheid paars gekleurd. De groep verklaart dat de bevolking aan groot gevaar wordt bloot gesteld als de reactor in bedrijf wordt genomen. De KSTR wordt in mei 1974 in bedrijf genomen en in 1977 stil gelegd. De vergunning, geldig voor drie jaar, wordt in juli 1978 door de Raad van State nietig verklaard. De Staat, in de persoon van minister Lubbers, heeft de procedure echter zolang vertraagd dat de reactor al voor de uitspraak is stilgelegd. Achteraf blijkt dus dat de reactor illegaal is geweest.
Demonstratie Middelburg
In Middelburg wordt gedemonstreerd tegen de mogelijke bouw van een tweede kerncentrale in Borssele. Ruim 300 mensen lopen mee onder het motto "Zeeuwen loop voor je leven". Op 12 november is er een aandeelhoudersvergadering van de PZEM en op 23 november het energiedebat van de Provinciale Staten van Zeeland. De Staten gaan na lang debat akkoord met de vestiging van Borssele-II. Op 2 november had een meerderheid van college van Gedeputeerde Staten van Zeeland zich al uitgesproken voor de bouw van een tweede.
De organisatie van de demonstratie eist meer garanties voor de veiligheid voor de Zeeuwse bevolking, zowel wat betreft de veiligheid van de centrale als wel van het radioactieve afval. Ook is een eis van de demonstratie dat de 3% heffing voor financiering van Kalkar van tafel moet.
Protest tegen Kalkarheffing
Leden van het Kalkar-comité demonstreren in Den Haag bij het Tweede Kamer gebouw. Daar wordt het wetsvoorstel ‘Vaststelling van de begroting van het Fonds Ontwikkeling Snelle Kweekreactor 1974’ besproken. In die begroting is de grootste post de inkomsten uit de zgn. 3% Kalkarheffing, die iedereen vanaf 1 juli verplicht is te betalen.
Handtekeningen tegen Borssele 2
Het bestuur van de VMZ (Vereniging Milieuhygiëne Zeeland) overhandigd 3.686 handtekeningen tegen de bouw van de tweede kerncentrale in Borssele aan de voorzitter van de Tweede Kamer. De actie is om kracht bij te zetten voor de eis voor een moratorium op kernenergie: de bouw van kerncentrales moet worden gestopt: eerst moeten bevredigende oplossingen gevonden worden voor de bekende problemen. Daarnaast moet er diepgaand onderzoek, met veel meer financiële steun dan voorheen, worden opgezet naar andere middelen en bronnen waaruit energiebetrokken kan worden.
'Bloed gezien?'
De KRO zendt de gedramatiseerde documentaire 'Bloed' uit. Het is een verfilming van het gelijknamige boek van Roel van Duyn. De film gaat over Kalkar maar de kweekreactor wordt niet door natrium gekoeld maar door bloed. Iedere burger is verplicht bloed te geven. Een aantal wetenschappers van de RCN (later ECN) werkt mee aan de documentaire en krijgen als 'dank' een boze brief van de directie daar over.
Op maandagmorgen 26 januari, de morgen na de uitzending wordt de ‘landelijke treinenaktie’ gehouden, waarbij op de 12 grootste treinstations door de stroomgroepen Stop Kalkar in totaal 11 duizend stencils ('Bloed' gezien?) worden uitgedeeld over Kalkar en de acties van de Stroomgroepen.
Nieuw verkeersbord
Actievoerders plaatsen bij de kerncentrale in Borssele een nieuw verkeersbord: verboden voor (zwangere) vrouwen en kinderen. Hiermee willen ze aantonen dat stralingsnormen opgesteld zijn voor gezonde volwassen mannen: zwangere vrouwen en kleine kinderen zijn gevoeliger voor radioactieve straling, maar daar wordt geen rekening mee gehouden. De elektriciteitsmaatschappij PZEM is een informatieoffensief begonnen, huis aan huis worden kleurige folders over kernenergie bezorgd.
Eerste demonstratie tegen dumpen in zee
Leden van de Haarlemse antikernenergie-groep protesteren in IJmuiden tegen het dumpen van radioactief afval in de Oceaan. Vanaf 1972 gebeurt dat elk jaar in de zomer. Dit is de eerste keer dat er tegen geprotesteerd wordt. Het dumpschip 'Topaz' zal de lading in betonnen vaten verpakt laag- en middelradioactief afval dumpen op een internationaal afgesproken locatie.
Eerste demonstratie Kalkar
De eerste demonstratie in Kalkar hoort wel degelijk in deze lijst. Hoewel die plaats vindt in Duitsland, is de demonstratie georganiseerd door (vooral) het Amsterdamse Anti-Kalkar Komitee en wordt vrijwel uitsluitend bijgewoond door mensen uit Nederland. In Duitsland is de anti-kernenergiebeweging absoluut niet bezig met de bouw van de snelle kweekreactor. In totaal nemen ongeveer 10.000 mensen deel aan de protestbijeenkomst op het marktplein van het dorp. Deze grote opkomst zorgde ervoor dat meer Duitse groepen met Kalkar bezig gingen.
Er is ook kritiek op de demonstratie: het wordt teveel gedomineerd door politieke partijen (het Anti-Kalkar Komitee bestaat alleen uit politieke partijen) en vooraf is er weinig inhoudelijke informatie gegeven. Groepen uit Nijmegen (waar een grote anti-Kalkar beweging is) besluiten 10 dagen van tevoren toch niet mee te doen: ze roepen hun achterban niet op te gaan en organiseren geen bussen.
Verzet tegen Kalkar groeit
Voor het gebouw van de Tweede Kamer wordt gedemonstreerd tegen de Nederlandse deelname aan de bouw van de kweekreactor in Kalkar. Ook worden er 155 duizend handtekeningen tegen Kalkar aangeboden.
Binnen wordt in de Kamer het kernenergiedebat gehouden. Terlouw (fractievoorzitter D'66) over de veiligheid van kerncentrales: "Ik denk echter dat de kans om door een ezel doodgeschopt te worden, heel wat groter is". Veel partijen willen eerst een discussie over de toename van de energieconsumptie dus vindt men het niet nodig om zich uit te spreken over kerncentrales, daarmee het beleid uit handen gevend. Wel is duidelijk dat de weerstand tegen Kalkar groeit.