Op het terrein van de KEMA in Arnhem wordt de aandeelhoudersvergadering van de eigenaar van de kerncentrale Dodewaard, GKN ,gehouden. Zo'n 30 mensen versperren de hoofdpoort door op de rijweg te gaan liggen. De aandeelhouders en commissarissen nemen een andere poort, maar N. Ketting van het Gemeentelijk Energiebedrijf in Amsterdam neemt een brief met eisen en bezwaren in ontvangst. De actievoerders/sters eisen sluiting en een zo spoedig mogelijke ontmanteling van de kerncentrale in Dodewaard. Doel is ook om de giroblauw-actie ('t moeilijk of gedeeltelijk betalen van de elektriciteitsrekening) nieuw leven in te blazen.
De directeur van de GKN verklaart dat het jaarlijkse afschrijvingsbedrag in een fonds te stoppen. Dat fonds moet in 1993 70 miljoen gulden bevatten. Dat moet dan voldoende zijn voor de ontmanteling van de kerncentrale en ook voor de opslag van kernafval.

"Wij veroordelen deze misselijke streek, waarmee wordt getracht toeristen en inwoners in paniek te brengen". Dit is de eerste reactie van het provinciebestuur in Zeeland. Waar gaat het over? Op de toegangswegen naar de stranden van de Westerschelde, zijn officieel lijkende pamfletten, met het briefhoofd van de provincie, opgehangen. Op die pamfletten staat dat het een ieder wordt afgeraden te gaan zwemmen, omdat het water mogelijk radioactief besmet is door een technische storing in de kerncentrale van Borssele. Vooral veel toeristen gaan na het lezen van deze waarschuwing terug.

Een estafette tussen de kerncentrale in Dodewaard en de kweekreactor in Kalkar, net over de grens bij Nijmegen, onder de titel 'Kalkar (s)loop, breekijzers tegen kernenergie', georganiseerd door de Energiewinkel in Nijmegen. Ruim 100 mensen kijken toe, of lopen een stukje mee. In Kalkar wordt er een deur geforceerd met breekijzers van piepschuim.

Bijlage:

"Het succes van het politieoptreden was volledig gelegen in het verrassingseffect. De gehele nacht zat de ME geconsigneerd in busjes op 20 km afstand van de centrale. Met 10 man extra personeel van de Rijkspolitie is afgelopen nacht rond de centrale gesurveilleerd. Ook bevond zich 17 man Rijkspolitie op het terrein van de centrale zelf". Aldus burgemeester Goldberg van Dodewaard in de Telegraaf onder de dreigende kop: 'Dodewaard bestormd'.
Nadat de eerste poging om weer 'voet aan wal' in Dodewaard te krijgen goed gelukt is (de blokkade op 9 november '84), gaat er een groepje bezig om de volgende fase voor te bereiden. Deze zal een stap verder moeten gaan dan een blokkade: een terreinbezetting. Dat is in Dodewaard niet zo gemakkelijk: ten tijde van de massale acties in '80 en '81 is er van het kerncentraleterrein een schier onneembaar fort gemaakt; voor miljoenen guldens zijn er veiligheidsmaatregelen aangebracht. Een andere moeilijkheid is het feit dat de centrale meestal van drie kanten omgeven is door water en de vierde zijde is alleen bereikbaar via kilometers baggeren door weilanden. Bij laagwater is het terrein aan nog één kant bereikbaar. Om op het terrein te komen, moet men door twee rijen hekken (waar honden tussen kunnen lopen), een NATO-prikkeldraad versperring en daarvoor al over een laag hekje en door zo'n 5 meter brede strook met ingegraven scherpe stalen punten waar je slechts heel langzaam en voorzichtig doorheen kunt slalommen.
Zover komen de meeste van de ruim 225 actievoerders/sters die morgen tegen zessen echter niet. De schijnwerpers op het terrein gaan aan en daar achter zijn de schimmen van ME'ers te ontwaren. Gelijktijdig komt er van achteren een groep ME'ers die de demonstranten/es insluiten: uitgelekt! Wat niet in de pers komt is het feit dat de ME in een boerderij zit, precies op de plek waar de groep de uiterwaarden in gaat. Toeval? Het is weliswaar de meest voor de hand liggende plaats, maar tot een paar dagen daarvoor was het de bedoeling om van de andere kant te komen. De meeste mensen hoorden pas op de verzamelplekken dat het plan veranderd was. Duidelijk is dat de politie wil voorkomen dat de activisten/es in de gaten krijgen dat de actie is uitgelekt: de ME wordt aangevoerd in gesloten vrachtwagens en er is geen merkbaar toegenomen activiteit rond de centrale die nacht. Men heeft duidelijk de les van Volkel/Woensdrecht geleerd, waar van te voren bekend werd gemaakt dat men van de actieplannen op de hoogte was (minister president Lubbers op tv!), waardoor op het laatste moment voor een alternatieve actie (Volkel) gekozen werd.
Informanten/infiltranten of gewoon onvoorzichtigheid? Dat blijft onduidelijk. Wel duidelijk is, dat de actievorm (redelijk massale geheime acties) aan een herbezinning toe is én dat de fasegewijze actieplannen rond de centrale in Dodewaard een geduchte vertraging op zal lopen. De derde fase zou, zo was de bedoeling, een openbaar aangekondigde actie moeten zijn.