In elk geval sinds juni 1976, toen de minister van Economische zaken, Lubbers, dat aankondigde, is bekend dat radioactief afval zou worden opgeslagen in de zoutkoepels onder de Noord-Nederlandse plaatsen Anloo, Schoonlo, Gasselte (Drenthe), Onstwedde en Pieterburen (Groningen). Om duidelijkheid te krijgen over of dat geologisch gezien mogelijk is, zullen er proefboringen gedaan moeten worden.
Tegen de opslag van het kernafval is bij de plaatselijke bevolking (en ook bij de gemeenteraden en de provincies) veel verzet.
De NAM (Nederlandse Aardolie Maatschappij) voert al enige tijd in het noorden proefboringen uit naar de aanwezigheid van aardgas. De actiegroepen hebben het vermoeden dat resultaten van die boringen gebruikt gaan worden bij de afweging of het mogelijk is in de zoutkoepels het kernafval op te slaan.
Eén van de spectaculairste acties tegen de proefboringen, vindt plaats op 25 januari '77 in Warffum, vlak bij Pieterburen. Daar bezetten 5 mensen (waaronder een fotograaf en een journalist van Nieuwe Revu) een boortoren van de NAM. Door een afleidingsmanoeuvre van ongeveer 20 mensen die een petitie en een taart aanbieden aan het personeel op de boorlocatie, kunnen de vijf ongestoord de boortoren inklimmen. Ze klimmen 34 meter (!) tot een platformpje, waar ze 10 uur blijven zitten, terwijl het stortregent en hard waait (windkracht 9). De reactie van de overheid geeft aan dat ze met de actie in hun maag zitten en niet weten hoe er op te reageren. Er wordt een crisiscentrum ingericht, wegen naar de boorlocatie worden afgezet en een helikopter, ambulances en Mobiele Eenheid worden opgetrommeld. Hoewel de bezetters/sters proviand voor enkele dagen bij zich hebben, stappen ze toch over in een hoogwerker als die naar tien uur door de ME wordt ingezet. Ze worden 15 uur vastgehouden (al het fotomateriaal wordt in beslag genomen) wegens overtreding van de mijnwet, wat inhoudt dat ze een boorlocatie hebben betreden.
De 4 activisten worden in december 1977 veroordeelt tot een boete van 225 gulden: “Het simpele feit dat men de centrale overheid wantrouwt is geen vrijbrief voor het begaan van strafbare feiten”, aldus de kantonrechter.
In 2011 verschijnt er een roman over de bezettings-actie door journalist Jan Folkerts: Torenval, een voorwereldlijk drama. Hij was een van de boortoren-bezetters.

Bijlage:

Om na de grote demonstratie begin maart tegen de UCN in Almelo de druk op de ketel te houden, wordt er een lokale actiedag georganiseerd. In zo'n 16 steden vinden activiteiten plaats, waaronder op een aantal plaatsen acties.
In Groningen vindt een grote manifestatie plaats met als sprekers vertegenwoordigers van de vakbeweging, de polemoloog Hylke Tromp en Klarisse Nienhuys. De nadruk ligt op de relatie tussen uitbreiding van het ultracentrifugeproject en de aangekondigde proefboringen in Oost-Groningen en Drenthe voor de opslag van radioactief afval. De bijeenkomst wordt georganiseerd door de zogenaamde AAP-Groepen: Alarmgroepen Atoomplannen.

Onderdeel van de tweede grote 'Dodewaard-gaat-dicht'-blokkade waren lokale acties die elke dag een ander thema hadden.
In Groningen demonstreren ongeveer 650 mensen tegen het politiegeweld in Dodewaard. Centrale eis is: terugtrekking van de Groningse pelotons ME! De opkomst is enorm omdat er ook al enkele honderden mensen uit Groningen in Dodewaard zijn.

De antikernenergie beweging, zo 'vermoedt' Gelders Commissaris van de Koningin (en Raad van Commissarissen van de GKN -eigenaar kerncentrale Dodewaard) Molly Geertsema, verkrijgt haar geld door bankovervallen. Groningse basisgroepen collecteren voor een aantal banken, maar als dat niet genoeg oplevert, 'overvalt' men de banken. "Dit is een grap", verklaren ze, "maar de uitspraak van Geertsema vinden we beslist geen grap". Geertsema zal vrijgesproken worden van laster, omdat hij 'slechts een vermoeden heeft geuit'.

Bijlagen: