Eén jaar na het ongeluk met de kernreactor in het Russische Tsjernobyl vindt een 28 uurs blokkade plaats van de kerncentrale in Borssele onder het motto: “Nooit meer Tsjernobyl - Borssele dicht!”. Dit is een van de grotere directe acties in de geschiedenis van de antikernenergie-beweging in Nederland.
Vanaf vrijdagmiddag 24 april wordt een tentenkamp ingericht. Zaterdagmorgen om 10 uur begint de 28-uurs blokkade van alle 10 (!) poorten van het complex. Bij het begin zijn ongeveer 2.500 mensen aanwezig, een aantal dat gestadig oploopt. ‘s Middags is er een onverwachte blokkade van de Pechiney fabrieken. Pechiney is hoofdafnemer van de stroom van Borssele, heeft contracten met een prijs ver onder de kostprijs (waardoor andere consumenten Pechiney subsidiëren), en het moederbedrijf is zelf ook betrokken bij verschillende onderdelen van de kernenergieketen. De politie, duidelijk niet voorbereidt, grijpt zeer hard in. Als het de ‘gewone platte pet’ niet lukt, wordt de ME ingezet om de blokkade te breken. De eerste stenen en kluiten aarde vliegen door de lucht. Maar uiteindelijk worden de activisten bij de fabriek verdreven. ‘s Nachts breken er bij de kerncentrale felle gevechten uit tussen een groep ‘autonomen’ en de ME. Er vallen veel gewonden onder de laatsten. Tot in september 1990 aan toe verschijnen er regelmatig artikelen in de pers over de gevolgen voor het peloton ME dat 's nachts 'de autonomen' tegenkwam. In een artikel in het Tijdschrift voor de Amsterdamse Politie van februari 1992 wordt onthuld dat er ME’ers klaar lagen met getrokken pistolen en karabijnen om demonstranten die door de ME-linie heen zouden breken neer te schieten.
Op het inderhaast bij elkaar geroepen overleg op zondagmorgen vroeg met vertegenwoordigers van alle blokkadegroepen, is veel kritiek op de rellen, maar iedereen wil wel doorgaan met blokkeren tot de afgesproken tijd. Zondag om 2 uur wordt de blokkade afgesloten met een demonstratie die (op aandringen van de dorpsbewoners die hun zondagsrust verstoort dreigen te zien) buiten het dorp begint. Ruim 5000 mensen nemen deel waarna de actie afgesloten wordt met een manifestatie op het tentenkamp. De ME dreigt nog even door haar aanwezigheid en de pogingen tot arrestaties het feest te verstoren. In totaal worden het actie-weekend 650 politieagenten ingezet. De hetze van de Telegraaf tegen de actie is weer ouderwets, het lukt ze al om van tevoren een subsidie (fl 1.000) van de gemeente Arnhem voor activiteiten rond 1 jaar Tsjernobyl, in een kwaad daglicht te stellen. De wethouder ziet zich bijna genoodzaakt af te treden.

Bijlagen:

Greenpeace blokkeert vanaf 7 uur door middel van 40 vastgeketende actievoerders een vijftal poorten van de centrale in Borssele en houden daarmee 400 personeelsleden buiten. De bedrijfsbrandweer 'ontdekt' om half een 's middags echter nog een poort en opent die voor het personeel.
De Tweede Kamer praat de dag erna over de sluiting van de centrale. Ze stemt er mee in dat de centrale in 2004 gesloten wordt. Minister Wijers (Economische Zaken) stelt 70 miljoen gulden beschikbaar om de modificatie met de vervroegde sluiting rendabel te maken. Hiermee is een snelle sluiting van de baan.

Bijlage:

Onder het motto: ‘Plutonium verkoop; Geld toe!’ organiseert ‘Stop Borssele’ in Middelburg een actie tegen kernenergie. “Vroeger, voordat het vrede was”, zegt een woordvoerder cynisch, “was plutonium goud geld waard, nu moet je stortingskosten betalen”. Weinig mensen hebben belangstelling: “wat moet ik ermee?” is de reactie, en “dat is nu juist ook het probleem!”. Daarom: stoppen met kernenergie en met opwerken. De actie is tevens de Tsjernobyl herdenking in Zeeland.

Enkele actievoerders van Greenpeace hangen op de koepel van de kerncentrale in Borssele grote doeken en schilderen daar grote scheuren op. Zo'n 40 activisten kunnen vrij gemakkelijk via ladders over de hekken op het kerncentraleterrein komen, de bewakingsdienst vol verbazing achter zich latend. De activisten zijn verkleed als kernafvalvaatjes en protesteren tegen het mogelijk langer openblijven van de kerncentrale en het presenteren van kernenergie als oplossing voor het klimaatprobleem. En dus tegen de ontkenning van de problemen: Kernenergie is niet veilig en er is ook geen oplossing voor het afvalprobleem. Het is de derde keer dat het actievoerders lukt om op de koepel van de kerncentrale te komen. Later wordt Greenpeace veroordeelt tot het betalen van een flinke schadevergoeding voor deze actie.

Bijlagen: