Onder grote politiebewaking rijdt er vanuit Petten een transport met hoogradioactief afval (brandstof van de proefreactor op het ECN-terrein) naar de COVRA in Borssele. Aan dit eerste van drie transporten is veel juridisch en procedureel getouwtrek vooraf gegaan. De ECN zit met haar brandstof in de maag. Normaliter wordt dat getransporteerd naar de VS, waar de reactor ook haar nieuwe brandstof van krijgt. Maar door besluiteloosheid van de HFR-exploitanten om om te schakelen naar andere brandstof, wil de VS het afval niet terug nemen. De reactor moet sluiten als er geen oplossing gevonden wordt. Het afval wordt nu opgeslagen bij de COVRA in een loods voor laag- en middelactief afval. In Zeeland is er veel ongenoegen: ze voelen zich als vuilnisvat gebruikt. Al in april 1999 werden er door Greenpeace 7000 Zeeuwse protestkaarten afgeleverd bij het ministerie van Economische Zaken. Eerder al had de SP bij de COVRA actie gevoerd tegen het voornemen.
Zo’n 25 activisten (voornamelijk van de SP) proberen op de snelweg bij Rilland het transport te blokkeren. Maar de enorme overkill aan politie sluit de groep demonstranten op de parkeerplaats naast de snelweg in, als het transport in de buurt komt. Het is sinds lange tijd weer een eerste poging om tegen hoogradioactieve afval transporten uit kerncentrales actie te voeren.

Bijlage:

Zo'n vijftien mensen van de SP, Stop Borssele, Laka en WISE verzamelen zich in de buurt van Vlissingen om hetzelfde transport in Zeeland te blokkeren. Men is van plan pas op het laatste moment in de buurt van de COVRA op de route te komen. Tot nu toe waren alle groepen van tevoren al opgemerkt en waren ze makkelijk in te sluiten. Maar ook nu weet de politie waar ze zitten. Men laat de actievoerders niet met hun materialen (het was de bedoeling zgh. 'driepoten' op de weg te zetten) in de buurt komen; lopend komt men tot 100 meter van de weg waar een overkill aan ME op ze wacht. De actievoerders zien in de verte het transport voorbij rijden. Vier mensen worden gearresteerd en enkele uren vastgehouden.
Conclusie van deze acties moet zijn dat geheimhouding onmogelijk is als er wel openlijk opgeroepen wordt tot acties en de verzamelplek bekend wordt gemaakt.

Bijlage:

Na jarenlang wachten en vergunningen die keer op keer werden vernietigd door de Raad van State is het eindelijk zover: het eerste transport met brandstof van de kerncentrale in Dodewaard naar de opwerkingsfabriek in Sellafield (sinds november 1996) kan eindelijk plaatsvinden. Greenpeace en WISE worden nog gedaagd voor de kortgeding rechter om bij voorbaat een verbod op acties te krijgen, maar dat lukt niet: de rechter zal pas uitspraak doen op de dag van het eerste transport. Daardoor ontstaat er echter wel een onduidelijke situatie en komt er van acties minder dan gepland. Wel voert GroenFront blokkadeacties op een tweetal wegen in Dodewaard en Zetten. Doordat ze de acties iets te vroeg beginnen, is iedereen al losgezaagd (ze zitten op de weg met hun armen in vaten met beton) op het moment dat het transport uit de centrale vertrekt. Ondertussen is in Vlissingen het schip dat het afval vervoert naar Engeland geënterd door Greenpeace. Maar als de vrachtwagen met het enorme politie-escorte daar arriveert is ook deze actie door de ME al beëindigd. Later die middag beslist de kortgeding rechter dat acties niet bij voorbaat verboden worden. In hoger beroep wordt er in juni 2001 alsnog een actieverbod van 12 maanden tegen Greenpeace (maar niet tegen WISE) uitgesproken.
Dodewaard verwacht tot eind 2002 elke 5-6 weken uitgewerkte splijtstof naar Sellafield te vervoeren via de haven van Vlissingen.

‘s Morgensvroeg, uren voor een transport naar de opwerkingsfabriek in La Hague zal vertrekken, knippen zes activisten van Greenpeace de omheining rond de kerncentrale in Borssele kapot en twee van hen lukt het om op de koepel te klimmen met een groot spandoek: Stop opwerking. Ze worden uiteindelijk ook gearresteerd. Een afgang voor de beveiliging van de centrale. "Ik ben niet gelukkig met de effectiviteit van onze beveiliging. Daarom zullen we dit voorval goed analyseren, zodat zoiets niet nog eens kan voorkomen", zegt een resolute directeur Bongers.