De regering besluit dat de kerncentrale Dodewaard door mag draaien met een gedoogvergunning, nadat de Raad van State de exploitatievergunning heeft vernietigd. Er is volgens de RvS geen inspraakronde geweest en ook geen veiligheidsonderzoek. Als reactie op het niet sluiten van de centrale blokkeren 20 activisten de toegangspoort. De politie grijpt niet in omdat de blokkade zich beperkt tot 1 weghelft.

Vanaf de kerncentrale Borssele vertrekt Greenpeace met vrachtwagens vol 'radioactief zand' en 'geld'. Men wil op deze manier laten zien dat langer openhouden veel geld zal kosten en veel meer radioactief afval zal opleveren. Men dumpt het op het Binnenhof in Den Haag, waar de Tweede Kamer verder gaat met haar op 9 november begonnen debat over de modificatie (aanpassen aan nieuwe veiligheidseisen) van de kerncentrale en daarmee gepaard gaand, het al dan niet langer open houden. Min. Wijers (EZ) is tegen sluiting, CDA en VVD ook, PvdA is tegen langer open houden en D'66 weet het nog niet. Wat volgt is een maand lang onduidelijkheid over standpunten, meerderheden, kabinetsbeslissingen en de gevolgen daarvan.

De actiegroep ‘Stop Borssele’ al sinds de jaren zeventig actief in Zeeland is blij met de op handen lijkende sluiting van de centrale en begint op de dijk tegenover de centrale met een kunstwerk. Een kunstwerk van sleutels moet het worden: een kunstwerk dat het verzet tegen kernenergie moet symboliseren. Als de directeur van de centrale leuk denkt te wezen en een sleutel aanbiedt voor het openhouden van Borssele ("deze sleutel opent de deur naar een veilige, goedkope en milieuvriendelijke opwekking van elektriciteit door kernenergie") ontstaat er wat commotie.

Bijlage:

Vijftien activisten van Greenpeace lukt het om op de koepel van de HFR-onderzoeksreactor op het terrein van het ECN in Petten te klimmen. De actie, een blamage voor de beveiliging van deze reactor, vindt plaats precies tien jaar na het ongeluk in de reactor van het Oekraïense Tsjernobyl. Op de koepel wordt een groot spandoek gehangen: "Tsjernobyl kan overal". Greenpeace protesteert met deze actie ook tegen de ECN en een consortium van de Nederlandse industrie (DNC, de Dutch Nuclear Consortium), die in Oost-Europa proberen orders in de wacht te slepen bij het oplappen van oude en onveilige reactoren. Alle activisten worden gearresteerd, maar na korte tijd vrijgelaten. Twee verslaggevers moeten hun videoband van de actie afgeven, (maar hadden deze al verwisseld met een lege band). Volgens een woordvoerder is de veiligheid van de reactor niet in het geding geweest, omdat het onmogelijk is vanaf de koepel de bedrijfsvoering te verstoren. In november 1988 lukte het een groep mariniers om de centrales snel te overmeesteren. Als reactie daarop zegde minister De Korte (EZ) toe dat de reactor 'binnenkort ondoordringbaar' zou zijn.