Zo'n 40 mensen van de Stroomgroep Dodewaard en van stroomgroepen uit de omgeving komen naar Dodewaard. Doel is om de bevolking te informeren over de onverantwoordelijke behandeling van radioactief afval en het falen van de controlerende instanties. Eind 1975 was namelijk gebleken dat de centrale het radioactief afval zo slecht verpakte dat de verzamelinstantie, het ECN, het niet accepteerde. Voorafgegaan door een geluidswagen wordt huis aan huis aangebeld en in gesprek gegaan. Zo'n 500 bewoners zetten hun handtekening onder een verzoekschrift aan de gemeenteraad om de bevolking beter te informeren en een rampenplan op te stellen. De handtekeningen worden na een korte demonstratie aan het eind van de dag aan de burgemeester aangeboden.

Bijlage:

In elk geval sinds juni 1976, toen de minister van Economische zaken, Lubbers, dat aankondigde, is bekend dat radioactief afval zou worden opgeslagen in de zoutkoepels onder de Noord-Nederlandse plaatsen Anloo, Schoonlo, Gasselte (Drenthe), Onstwedde en Pieterburen (Groningen). Om duidelijkheid te krijgen over of dat geologisch gezien mogelijk is, zullen er proefboringen gedaan moeten worden.
Tegen de opslag van het kernafval is bij de plaatselijke bevolking (en ook bij de gemeenteraden en de provincies) veel verzet.
De NAM (Nederlandse Aardolie Maatschappij) voert al enige tijd in het noorden proefboringen uit naar de aanwezigheid van aardgas. De actiegroepen hebben het vermoeden dat resultaten van die boringen gebruikt gaan worden bij de afweging of het mogelijk is in de zoutkoepels het kernafval op te slaan.
Eén van de spectaculairste acties tegen de proefboringen, vindt plaats op 25 januari '77 in Warffum, vlak bij Pieterburen. Daar bezetten 5 mensen (waaronder een fotograaf en een journalist van Nieuwe Revu) een boortoren van de NAM. Door een afleidingsmanoeuvre van ongeveer 20 mensen die een petitie en een taart aanbieden aan het personeel op de boorlocatie, kunnen de vijf ongestoord de boortoren inklimmen. Ze klimmen 34 meter (!) tot een platformpje, waar ze 10 uur blijven zitten, terwijl het stortregent en hard waait (windkracht 9). De reactie van de overheid geeft aan dat ze met de actie in hun maag zitten en niet weten hoe er op te reageren. Er wordt een crisiscentrum ingericht, wegen naar de boorlocatie worden afgezet en een helikopter, ambulances en Mobiele Eenheid worden opgetrommeld. Hoewel de bezetters/sters proviand voor enkele dagen bij zich hebben, stappen ze toch over in een hoogwerker als die naar tien uur door de ME wordt ingezet. Ze worden 15 uur vastgehouden (al het fotomateriaal wordt in beslag genomen) wegens overtreding van de mijnwet, wat inhoudt dat ze een boorlocatie hebben betreden.
De 4 activisten worden in december 1977 veroordeelt tot een boete van 225 gulden: “Het simpele feit dat men de centrale overheid wantrouwt is geen vrijbrief voor het begaan van strafbare feiten”, aldus de kantonrechter.
In 2011 verschijnt er een roman over de bezettings-actie door journalist Jan Folkerts: Torenval, een voorwereldlijk drama. Hij was een van de boortoren-bezetters.

Bijlage:

De 'Beweging Stop Atoomplannen', die vooral in het noorden van Nederland actief is tegen de plannen afval op te slaan in zoutkoepels, biedt op het Binnenhof in Den Haag 58.000 handtekeningen aan tegen het kernenergiebeleid van de regering.

Om na de grote demonstratie begin maart tegen de UCN in Almelo de druk op de ketel te houden, wordt er een lokale actiedag georganiseerd. In zo'n 16 steden vinden activiteiten plaats, waaronder op een aantal plaatsen acties.
In Groningen vindt een grote manifestatie plaats met als sprekers vertegenwoordigers van de vakbeweging, de polemoloog Hylke Tromp en Klarisse Nienhuys. De nadruk ligt op de relatie tussen uitbreiding van het ultracentrifugeproject en de aangekondigde proefboringen in Oost-Groningen en Drenthe voor de opslag van radioactief afval. De bijeenkomst wordt georganiseerd door de zogenaamde AAP-Groepen: Alarmgroepen Atoomplannen.