Vijftien actievoerders van Greenpeace ketenen zich vast aan een transport met splijtstof die net het terrein van de kerncentrale in Borssele verlaten heeft. De vrachtwagen is op weg naar de opwerkingsfabriek in het Franse La Hague. Het lukt de activisten om de vrachtwagen met de container 2,5 uur op te houden. Zolang heeft de ME nodig om de kettingen door te knippen waarmee ze vast zitten. De datums van deze transporten worden nog steeds geheim gehouden uit angst voor acties. Een jaar later krijgt Greenpeace een actieverbod voor een half jaar voor de Borssele transporten. Daarna houdt eerst België het tegen en later worden ze verboden omdat er te hoge stralingswaarden zijn waargenomen bij eerdere transporten. Pas Kerst 1998 worden ze weer toegestaan, maar juridische procedures tegen de vergunningen zal weer veel vertraging opleveren.

Greenpeace biedt minister van EZ Jorritsma in Den Haag 7.000 protestbriefkaarten aan omdat ze toestemming heeft gegeven brandstof uit de reactor in Petten bij de Covra in Borssele op te slaan. De opslag zal gaan gebeuren in een loods voor laag- en middel radioactief afval. De opslagbassins bij de HFR in Petten zijn overvol omdat de Verenigde Staten weigert de splijtstofstaven terug te nemen. De VS vindt al heel lang dat de HFR om moet schakelen op een andere splijtstof en om nu de druk te verhogen nemen ze de brandstof (die in het verleden door hen geleverd is) niet terug. Als de opslag van de splijtstof niet bij de Covra toegestaan zou worden, zou de HFR op termijn dicht moeten.

Bijlage:

Onder grote politiebewaking rijdt er vanuit Petten een transport met hoogradioactief afval (brandstof van de proefreactor op het ECN-terrein) naar de COVRA in Borssele. Aan dit eerste van drie transporten is veel juridisch en procedureel getouwtrek vooraf gegaan. De ECN zit met haar brandstof in de maag. Normaliter wordt dat getransporteerd naar de VS, waar de reactor ook haar nieuwe brandstof van krijgt. Maar door besluiteloosheid van de HFR-exploitanten om om te schakelen naar andere brandstof, wil de VS het afval niet terug nemen. De reactor moet sluiten als er geen oplossing gevonden wordt. Het afval wordt nu opgeslagen bij de COVRA in een loods voor laag- en middelactief afval. In Zeeland is er veel ongenoegen: ze voelen zich als vuilnisvat gebruikt. Al in april 1999 werden er door Greenpeace 7000 Zeeuwse protestkaarten afgeleverd bij het ministerie van Economische Zaken. Eerder al had de SP bij de COVRA actie gevoerd tegen het voornemen.
Zo’n 25 activisten (voornamelijk van de SP) proberen op de snelweg bij Rilland het transport te blokkeren. Maar de enorme overkill aan politie sluit de groep demonstranten op de parkeerplaats naast de snelweg in, als het transport in de buurt komt. Het is sinds lange tijd weer een eerste poging om tegen hoogradioactieve afval transporten uit kerncentrales actie te voeren.

Bijlage:

De koningin opent hoogstpersoonlijk het gebouw voor hoogradioactief afval (HABOG) bij de COVRA in Borssele. Veel maatschappelijke groepen nemen aanstoot aan het feit dat de koningin zich leent voor deze opening van een omstreden faciliteit. Zo plaatsen de Zeeuwse Milieu Federatie en Greenpeace advertenties en roept WISE de koningen in een open brief op niet te gaan. Demonstranten protesteren bij de ingang met spandoeken en rollenspel. De HABOG is omstreden omdat het gepresenteerd wordt als een oplossing voor het radioactief probleem. Voor een beperkte periode (ongeveer 100 jaar) zal het afval hier in opgeslagen worden. Wat er vervolgens de duizenden jaren daarna mee moet gebeuren is nog steeds, na 40 jaar internationaal onderzoek, onduidelijk. De HABOG is buitendijks gebouwd en met de stijging van de zeespiegel is dat geen vertrouwenwekkende locatie.

Bijlagen: