'Geen Dumping 83' slaat opnieuw toe. Dit keer bij het transportbedrijf Boudesteyn in Beverwijk. Vijf vrachtwagens branden helemaal uit. Boudesteyn was betrokken bij het vervoeren van het afval van Petten naar Den Helder. Uit de persverklaring: "Want het gaat niet alleen om dumpen in zee, niet alleen om het probleem nucleair-afval; we willen geen kernenergie. Protesteren tegen de dumpingen is protesteren tegen kernenergie en vechten tegen de machthebbers die ons daar mee opzadelen".

Een groep van 60 mensen bezet de raadzaal van de gemeente Zijpe. Daarmee dwingen ze de burgemeester om de raadsvergadering, waarin het voorstel om op het ECN-terrein tijdelijk radioactief afval op te slaan, behandeld zou worden, af te lasten.
Nadat er een verklaring is voorgelezen, waarin de bezwaren tegen het plan om 5 á 10 jaar het afval in Petten op te slaan, nog weer eens uitvoerig uit de doeken wordt gedaan, verlaten de bezetters/sters vrijwillig het gemeentehuis. Twee dagen later gaat de gemeenteraad alsnog akkoord met het voorstel.

Vijftien activisten van Greenpeace lukt het om op de koepel van de HFR-onderzoeksreactor op het terrein van het ECN in Petten te klimmen. De actie, een blamage voor de beveiliging van deze reactor, vindt plaats precies tien jaar na het ongeluk in de reactor van het Oekraïense Tsjernobyl. Op de koepel wordt een groot spandoek gehangen: "Tsjernobyl kan overal". Greenpeace protesteert met deze actie ook tegen de ECN en een consortium van de Nederlandse industrie (DNC, de Dutch Nuclear Consortium), die in Oost-Europa proberen orders in de wacht te slepen bij het oplappen van oude en onveilige reactoren. Alle activisten worden gearresteerd, maar na korte tijd vrijgelaten. Twee verslaggevers moeten hun videoband van de actie afgeven, (maar hadden deze al verwisseld met een lege band). Volgens een woordvoerder is de veiligheid van de reactor niet in het geding geweest, omdat het onmogelijk is vanaf de koepel de bedrijfsvoering te verstoren. In november 1988 lukte het een groep mariniers om de centrales snel te overmeesteren. Als reactie daarop zegde minister De Korte (EZ) toe dat de reactor 'binnenkort ondoordringbaar' zou zijn.

Op het terrein van de ECN vindt een congres plaats van internationale vertegenwoordigers van de nucleaire industrie over veiligheid. Zo’n 80 technologen willen met twee bussen ‘s morgens vroeg het terrein op rijden vanaf hun hotel. Maar op de toegangsweg worden de bussen klemgezet door actievoerders van o.a. WISE. Ze kunnen niet voor- of achteruit en ook niet de bus uit, omdat ook de deuren dichtgehouden worden. Er ontstaat wat handgemeen en er valt een enkele rake klap. De ECN en de industrie baalt enorm en na een uur, als ook mensen de bussen beginnen te verlaten via nooduitgangen, wordt de blokkade opgeheven.

Bijlage