Twee actievoerders van Onkruit Vergaat Niet! dringen door tot op het ECN-terrein en komen tot het hek van het HFR-gebouw. Op dat deel staat het doel: een vrachtwagen gereed voor het vierde en laatste transport naar de COVRA in Borssele. Ze worden echter voortijdig gezien door de beveiligingsdienst. Ze worden overgedragen aan de politie die ze, na het vaststellen van de identiteit, afzet bij station Schagen.

Van 13 tot 24 november vindt in Den Haag de COP-6 conferentie plaats. Op deze grote VN-milieuconferentie (de vorige was in Kyoto) moeten afspraken worden gemaakt over het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen. De nucleaire lobby probeert dat uit te buiten door kernenergie als oplossing te presenteren. Hoewel ze op de vorige conferenties volop aanwezig waren, waren hun resultaten gering. Nu proberen ze kernenergie als een van de middelen goed gekeurd te krijgen, die landen mogen inzetten om hun emissiedoelstelling in het buitenland te halen. In vaktermen heten die middelen 'Clean Development Mechanisms'. De conferentie wordt een fiasco voor het milieu: er wordt helemaal geen afspraak gemaakt over de implementatie van eerdere normen. Er worden veel milieuacties gevoerd tijdens de hele conferentie en 13 november is uitgeroepen tot No Nukes dag. In de nacht ervoor worden er posters geplakt, waar meteen al een aantal mensen bij worden gearresteerd. ’s Middags is er een ‘don’t nuke the climate’ demonstratie. Er nemen ongeveer 50 mensen aan deel die niet eens in de buurt van de congresplek mogen komen. In een park wordt de demonstratie ontbonden. Hoewel minister Pronk (voorzitter van de conferentie) van tevoren heeft gezegd dat ruim baan gegeven moet worden voor protest (dat zou zijn beleid alleen maar ondersteunen) is de Haagse politie altijd in grote getale aanwezig en grijpt vaak hard en snel in. Er is een samenscholingsverbod in de buurt van het congrescentrum, maar toch lukt het veel groepen om acties te laten slagen.

Bijlage:

Na jarenlang wachten en vergunningen die keer op keer werden vernietigd door de Raad van State is het eindelijk zover: het eerste transport met brandstof van de kerncentrale in Dodewaard naar de opwerkingsfabriek in Sellafield (sinds november 1996) kan eindelijk plaatsvinden. Greenpeace en WISE worden nog gedaagd voor de kortgeding rechter om bij voorbaat een verbod op acties te krijgen, maar dat lukt niet: de rechter zal pas uitspraak doen op de dag van het eerste transport. Daardoor ontstaat er echter wel een onduidelijke situatie en komt er van acties minder dan gepland. Wel voert GroenFront blokkadeacties op een tweetal wegen in Dodewaard en Zetten. Doordat ze de acties iets te vroeg beginnen, is iedereen al losgezaagd (ze zitten op de weg met hun armen in vaten met beton) op het moment dat het transport uit de centrale vertrekt. Ondertussen is in Vlissingen het schip dat het afval vervoert naar Engeland geënterd door Greenpeace. Maar als de vrachtwagen met het enorme politie-escorte daar arriveert is ook deze actie door de ME al beëindigd. Later die middag beslist de kortgeding rechter dat acties niet bij voorbaat verboden worden. In hoger beroep wordt er in juni 2001 alsnog een actieverbod van 12 maanden tegen Greenpeace (maar niet tegen WISE) uitgesproken.
Dodewaard verwacht tot eind 2002 elke 5-6 weken uitgewerkte splijtstof naar Sellafield te vervoeren via de haven van Vlissingen.

‘s Morgensvroeg, uren voor een transport naar de opwerkingsfabriek in La Hague zal vertrekken, knippen zes activisten van Greenpeace de omheining rond de kerncentrale in Borssele kapot en twee van hen lukt het om op de koepel te klimmen met een groot spandoek: Stop opwerking. Ze worden uiteindelijk ook gearresteerd. Een afgang voor de beveiliging van de centrale. "Ik ben niet gelukkig met de effectiviteit van onze beveiliging. Daarom zullen we dit voorval goed analyseren, zodat zoiets niet nog eens kan voorkomen", zegt een resolute directeur Bongers.