2 september 1985: Rondreizend locatiekeuze circus
|
Zoeken: in, anders, nl, Installatie in buitenland
Uitkomsten
- Installatie in buitenland:
- een actie in Nederland tegen een kerncentrale of iets anders vlak over de grens
Kalkar-heffing
In 1973 wordt het wetsontwerp 'financiering ontwikkeling snelle kweekreaktor' door min. Langman (EZ) ingediend. In maart en april wordt het behandeld in de kamer en wordt het wetsontwerp aangenomen met de stemmen van PvdA, PPR, CPN, D'66, PSP en de Boerenpartij tegen. Deze wet regelt hoe Nederland haar bijdrage aan de kweekreactor in Kalkar zal betalen: met een extra heffing van 3% op ieders elektriciteitsrekening.
Deze heffing die per 1 juli 1973 in gaat is een belangrijke accelerator in het verzet tegen kernenergie in Nederland. Al snel weigeren mensen die bijdrage te betalen en er ontstaan veel plaatselijke groepen die protesteren en verzet organiseren tegen Kalkar en de heffing. In totaal zullen duizenden mensen (en organisaties, politieke partijen en zelfs tientallen gemeenteraden) weigeren die 'kalkar-heffing' te betalen; vele individuen worden door de elektriciteitsmaatschappijen afgesloten.
De regering moet al snel bakzeil halen; al in 1974 schrijft Lubbers (minister EZ in kabinet Den Uyl) in de Energienota dat, hoewel de beslissing pas kort geleden is genomen "er nu reeds aanleiding (is) dit project en de toekomst daarvan opnieuw op zijn verdiensten te bezien". Hij kondigt aan dat de heffing per 1 januari 1977 beëindigd wordt, hoewel als einddatum 1-1-1980 wordt genoemd in de wet van 1973. Lubbers stelt ook een fonds in waar weigeraars hun geld op kunnen storten en haalt hiermee voor een deel de angel uit de strijd. Maar de kiem van een brede anti-kernenergie beweging is dan al gelegd.
In 1972, toen Nederland besloot mee te doen was het de planning dat de bouw in 1973 begon en de kweekreactor in 1978 geopend zou worden. De kosten zouden (incl. inflatie) fl. 1,5 miljard zijn. Nederland zou daarvan 212 miljoen betalen. De bouw begon op 24 april 1973 en was in 1985 voltooid. Het was wachten op de laatste vergunningen. Maar Kalkar werd, na een beslissing in 1990 van de Duitse regering om de reactor niet in gebruik te nemen, verkocht en is nu een (slecht lopend) pretpark. De totale bouwkosten worden geschat op ruim 10 miljard gulden (4, 5 miljard euro).
Atoomfietstocht tegen opwerkingsfabriek Mol
Het PEK (Provinciaal Energie Komite) in Noord-Brabant organiseert een fietstocht langs verschillende dorpen bij de Nederlands-Belgische grens. Directe aanleiding is het verschijnen van de brochure ‘Dossier Eurochemic’ over de opwerkingsfabriek in het Belgische Mol net over de grens. Eurochemie is een internationaal project en de opwerkingsfabriek dreigt weer opgestart te gaan worden. Nederland is overigens in 1975 al uit het project gestapt. Daarnaast zijn er ook plannen voor ondergrondse opslag van radioactief afval in kleilagen in Mol.
Vanuit Eindhoven, Tilburg, Roosendaal, Zundert en Bergen op Zoom starten fietstochten naar de grensdorpen Achelse Kluis, Baarle Nassau, Essen en Putte.
Kalkar (s)loop
Een estafette tussen de kerncentrale in Dodewaard en de kweekreactor in Kalkar, net over de grens bij Nijmegen, onder de titel 'Kalkar (s)loop, breekijzers tegen kernenergie', georganiseerd door de Energiewinkel in Nijmegen. Ruim 100 mensen kijken toe, of lopen een stukje mee. In Kalkar wordt er een deur geforceerd met breekijzers van piepschuim.
Von Pforte Tot Poort
Enkele tientallen mensen fietsen in de Euregio, het Duits-Nederlandse grensgebied, van de Urenco-fabriek in Gronau naar de Urenco-fabriek in Almelo. Onderweg stoppen ze ook nog even in Enschede bij het Nederlands Centrum voor Laser Research (een samenwerking van Urenco met TU Enschede). Het is één van de activiteiten in een Actieweek van 16-23 juli georganiseerd door NENO (Nederland Euregionaal Nucleair Overleg) en het Urenco-overleg