|
15 mei 1984: UF6-transporten op personen-ferry
|
Zoeken: kernenergie, Dodewaard, Gelderland
9 resultaten
Uitkomsten
- Installatie:
- een actie op, in, of in de onmiddellijke omgeving van een nucleaire installatie.
- Dodewaard:
- bij de kerncentrale aldaar
Kamperen over voorstel bezetting Dodewaard-terrein
24/25 mei 1980
Hoewel hier niet echt van een actie gesproken kan worden, maar eerder van een massaal discussie-weekend, is deze bijeenkomst zo belangrijk voor de antikernenergie beweging, dat ze zeker niet in dit overzicht mag ontbreken.
Het 'Pinksterkamp bij het gat van Hagen" (een recreatieplas op ongeveer 7 km van de kerncentrale in Dodewaard) is een initiatief van de Gelderse Stroomgroepen. De bedoeling is een tweedaagse vergadering over het voeren van verdergaande, directe acties tegen kernenergie. Het voorstel is om in oktober over te gaan tot een terreinbezetting van de kerncentrale. Eén van de voorwaarden voor de actie is, dat die openbaar aangekondigd moet worden.
Aanleiding om te gaan praten over hardere acties, is de kater na de grote anti-UCN-actie en het daarop volgende besluit van het kabinet om de uitbreiding toch door te laten gaan. Ook is in de voorgaande maanden duidelijk geworden dat de centrale in Dodewaard illegaal draait. Volgens de vergunning moet er in het opslagbassin, waar de splijtstofstaven ter afkoeling in opgeslagen worden, genoeg ruimte aanwezig zijn om alle, op dat moment in gebruik zijnde kernstaven, op te slaan. Dit is echter niet het geval. Als dit bekend wordt gemaakt, wordt de vergunning door minister van Economische Zaken Van Aardenne met terugwerkende kracht (!) veranderd. Algemeen wordt ingezien, dat met alleen praten en demonstreren Dodewaard en Borssele niet dicht gaan.
Op het discussiekamp, waar zaterdags 2000 en zondags zelfs 5000 mensen zijn, wordt in kleine groepjes gediscussieerd over het voorstel tot een terreinbezetting. Hoewel de motieven achter het actievoorstel algemene instemming vinden, wordt toch besloten om te gaan blokkeren in plaats van te bezetten, omdat het overgrote deel van de aanwezigen een poging tot terreinbezetting uit ziet lopen op een grote veldslag.
In het actieplan zit nog een ander belangrijk element: basisdemocratie. Om zoveel mogelijk mensen bij de actie te betrekken en er vanuit gegaan wordt dat iedereen mee moet kunnen praten, wordt er een voorstel gedaan om basisgroepen te vormen: kleine groepjes mensen die elkaar goed kennen. Er moet een Landelijk Overleg komen van vertegenwoordigers/sters uit die basisgroepen. Dit L.O. mag echter geen initiërende, beslissende functie krijgen en mag geen instituut worden: de basis(-groepen) beslist. Dit is nodig om de basisdemocratische uitgangspunten zo goed mogelijk te waarborgen.
Basisgroepen zijn een oude organisatievorm uit de Spaanse burgeroorlog en in ere hersteld door Amerikaanse actiegroepen bij een terreinbezetting van een kerncentrale in Seabrook. Naast de actievorm (massale, openbaar aangekondigde, directe actie) is ook het vormen van basisgroepen een belangrijke gebeurtenis. Nog steeds is deze organisatievorm in (het radicale deel van) de AKB gemeengoed. De beweging die dat weekend ontstaat, en die zich Dodewaard Gaat Dicht! noemt, wordt zeer bepalend voor de antikernenergie strijd in de begin van de jaren tachtig.
Men besluit om van 18 tot 25 oktober de kerncentrale in Dodewaard te blokkeren, als deze niet vóór eind september gesloten is.
Bijlagen:
Trefwoorden:
Dodewaard-arrestanten onmiddellijk vrij!
21 september 1981
Onderdeel van de tweede grote 'Dodewaard-gaat-dicht'-blokkade waren lokale acties die elke dag een ander thema hadden.
In Nijmegen is er bij het politiebureau een demonstratie die de vrijlating van de Dodewaard-arrestanten eist. Op het Keizer Karelplein worden door een vrouwengroep spandoeken opgehangen, onder andere met de leuzen: 'Kernenergie is mannelijk geweld' en 'Dodewaard moet potdicht'
Trefwoorden:
Enorme opkomst afsluitende demonstratie actieweek
26 september 1986
Wat een afsluiting van een actieweek tegen kernenergie had moeten zijn, wordt een gigantisch protest tegen het politiegeweld in Dodewaard. Op de demonstratie in Arnhem naar de Arnhemse Instellingen (het centrum van de atoomlobby, met de SEP, GKN, KEMA, etc) worden tussen de 5 en 15.000 mensen verwacht. Het werden er ruim 40.000! Het is daarmee meteen één van de grootste demonstraties tot dan toe ooit in Nederland gehouden. Twee dagen voor de demonstratie zet Milieudefensie een advertentie met een oproep om naar Arnhem te komen in landelijke dagbladen. De gemeenteraad van Arnhem reageert furieus: het zou oproepen tot geweld. [lees advertentie]
Dankzij het de-escalerend beleid van de politie (alleen 'platte petten' als begeleiding, geen zichtbare aanwezigheid van de ME), wordt het een geweldloze afsluiting. Eén van de spandoeken (over de minister van Binnenlandse Zaken Ed van Thijn) in de demonstratie: 'Tussen haakjes meneer van Thijn, worden na de gasspuitbussen en de gasblussers straks de gaskamers weer ingevoerd?'
Iemand van de persgroep van de Dodewaard-actie: "Hier is wel gebleken dat we het in Dodewaard voor onze zaak echt niet hebben verknald. Steeds meer mensen laten zich niet meer inpakken door abstracte begrippen als 'aantasting van de rechtsstaat'. Zij hebben gezien dat het geweld dat in Dodewaard tot een uitbarsting is gekomen steeds aanmerkelijk meer bepaald is geweest door de overheid dan door de demonstranten".
De twee Dodewaard-gaat-Dicht! acties (in '80 en '81) hebben de overheid in totaal 5,5 miljoen gulden extra gekost, waarvan 4,7 miljoen gulden voor de inzet van extra politie.
Bijlagen:
Dodewaard: 'Niet oplappen maar opdoeken'
26 februari 1983
'Niet oplappen, maar opdoeken'. Onder dit motto is er een demonstratie in Arnhem tegen de reparatie van de kerncentrale in Dodewaard. De demonstratie is in Arnhem bij het terrein van de Arnhemse Instellingen (SEP, KEMA, etc.) een machtig bolwerk van de atoomlobby én de plaats waar de directie van de kerncentrale zetelt.
De reparatie waar de protesten zich vooral tegen richten, behelst het vervangen van een koelwaterinlaat aan het reactorvat, een zeer moeilijke, dure en gevaarlijke operatie. De plek is zó radioactief besmet dat de reparatie op afstand moet gebeuren. De centrale ligt er drie maanden voor stil.
1500 mensen blokkeren enige tijd de hoofdpoort van de KEMA en dringen door tot op het terrein, waar ze worden tegen gehouden door agenten met honden. Na afloop is er een manifestatie in de Stokvishal waar het startsein wordt gegeven voor het weigeren van een deel van de elektriciteitsrekening, om de maatschappijen onder druk te zetten hun aandelen in de GKN te verkopen en te stoppen met kernenergie.
Bijlagen:
Trefwoorden:
Kalkar (s)loop
20 oktober 1984
Een estafette tussen de kerncentrale in Dodewaard en de kweekreactor in Kalkar, net over de grens bij Nijmegen, onder de titel 'Kalkar (s)loop, breekijzers tegen kernenergie', georganiseerd door de Energiewinkel in Nijmegen. Ruim 100 mensen kijken toe, of lopen een stukje mee. In Kalkar wordt er een deur geforceerd met breekijzers van piepschuim.
Bijlage:
Geld over de balk smijten in Dodewaard
26 april 1990
Na een flinke wandeling door het dorp Dodewaard, demonstreren ongeveer 50 mensen bij de kerncentrale tegen het ‘over de balk gooien’ van geld voor kernenergie. Er wordt ter plekke geld gedrukt en over de balk (de toegangsslagboom) gesmeten. Ook is er een Rad van Waanzin, deelnemers kunnen een inspectietocht in de kerncentrale winnen en iedereen krijgt een jodiumpil: in te nemen in geval van een ongeluk. Tevens is het de herdenking van 4 jaar Tsjernobyl.
Bijlagen:
Trefwoorden:
Niet nog 10 jaar Dodewaard
20 juli 1991
De SEP heeft aangekondigd Dodewaard tien jaar langer dan gepland open te willen houden. Als reactie daarop wordt er een openbaar aangekondigde blokkade georganiseerd. Ruim 100 mensen nemen deel en de beweging tegen kernenergie wordt, door wat gezien wordt als een zeer geringe opkomst, voor de zoveelste keer doodgewaand door de media. Een groep jongeren (“uit Opheusden”, volgens de plaatselijke krant) is hinderlijk aanwezig en vallen demonstranten lastig. Wat dat betreft lijkt er nog weinig veranderd: demonstreren in Dodewaard wordt niet door iedereen op prijs gesteld. Na enkele uren wordt de blokkade opgeheven.
Bijlagen:
Wandelen for een nucleair-vrij Europa
18 maart 1995
Op 12 januari zijn ze in Brussel tegen kernenergie en kernwapens gaan wandelen en via Engeland en Frankrijk zijn ze in maart in Nederland aangeland. Het is een groep van zo’n 80 wandelaars die in totaal 1500 km gaan lopen en op 12 oktober in Moskou aan willen komen. De actie ‘Walk For a Nuclear-Free Europe’ is georganiseerd door For Mother Earth. Op 18 maart zijn 150 wandelaars en sympathisanten bij de kerncentrale van Dodewaard. Een delegatie krijgt een gesprek (wat niets oplevert) met de directeur, terwijl de overigen zich vermaken voor de hoofdpoort, waardoor het verkeer in en uit de centrale voor een middag stil ligt. De politie grijpt niet in, en de sfeer is zeer vriendelijk.
Bijlage:
Feest: Dodewaard gaat dicht!
2 november 1996
Op 3 oktober heeft de SEP beslist Dodewaard te sluiten: er is 'geen perspectief voor kernenergie in Nederland'. Een grote verrassing. Milieuorganisaties besluiten snel een groot feest te organiseren voor oude en nieuwe activisten. Op zaterdag 2 november verrijst er een grote tent vlak bij de centrale. Muziekgroepen die begin jaren 80 ook speelden op de grote acties toen, besluiten nu ook weer te komen ('RK. De Veulpoepers'). Het feest heeft natuurlijk een duidelijk nostalgisch karakter. 's Avonds is er enige consternatie als een geplande fakkeloptocht naar de centrale op last van de politie afgelast wordt: dronken buurtbewoners dreigen met geweld. Er lijkt weer niets veranderd! Het feest wordt desondanks niet in mineur afgesloten: men weet immers: "wie het laatst lacht, lacht het best!"
Bijlagen:
Trefwoorden: