25 april 1999: 'Geen reden tot ongerustheid'
|
Zoeken: KEMA, 1981, Gelderland
Uitkomsten
- Installatie:
- een actie op, in, of in de onmiddellijke omgeving van een nucleaire installatie.
- KEMA:
- KEMA en ook KSTR
- 1980-1989:
- de jaren in dit decennium
Van KEMA naar ITAL
In drie bakfietsen wordt op deze vrijdag door zo'n 20 mensen vanaf de KEMA in Arnhem radioactieve grond (verpakt in aluminiumfolie) naar het ITAL (Instituut voor Toepassing van Atoomenergie in de Landbouw) in Wageningen vervoerd. De Wageningse groepen "vinden het absurd dat bij de KEMA radioactief vervuilde grond wordt afgegraven, terwijl bij het ITAL schone grond radioactief besmet wordt". Dat laatste wordt gedaan voor proeven om de gevolgen van radioactiviteit op gewassen te onderzoeken.
De verantwoordelijke minister Ginjaar, heeft kort daarvoor besloten dat delen van het KEMA-terrein afgegraven moeten worden om het daar begraven radioactief afval te verwijderen.
Enorme opkomst afsluitende demonstratie actieweek
Wat een afsluiting van een actieweek tegen kernenergie had moeten zijn, wordt een gigantisch protest tegen het politiegeweld in Dodewaard. Op de demonstratie in Arnhem naar de Arnhemse Instellingen (het centrum van de atoomlobby, met de SEP, GKN, KEMA, etc) worden tussen de 5 en 15.000 mensen verwacht. Het werden er ruim 40.000! Het is daarmee meteen één van de grootste demonstraties tot dan toe ooit in Nederland gehouden. Twee dagen voor de demonstratie zet Milieudefensie een advertentie met een oproep om naar Arnhem te komen in landelijke dagbladen. De gemeenteraad van Arnhem reageert furieus: het zou oproepen tot geweld. [lees advertentie]
Dankzij het de-escalerend beleid van de politie (alleen 'platte petten' als begeleiding, geen zichtbare aanwezigheid van de ME), wordt het een geweldloze afsluiting. Eén van de spandoeken (over de minister van Binnenlandse Zaken Ed van Thijn) in de demonstratie: 'Tussen haakjes meneer van Thijn, worden na de gasspuitbussen en de gasblussers straks de gaskamers weer ingevoerd?'
Iemand van de persgroep van de Dodewaard-actie: "Hier is wel gebleken dat we het in Dodewaard voor onze zaak echt niet hebben verknald. Steeds meer mensen laten zich niet meer inpakken door abstracte begrippen als 'aantasting van de rechtsstaat'. Zij hebben gezien dat het geweld dat in Dodewaard tot een uitbarsting is gekomen steeds aanmerkelijk meer bepaald is geweest door de overheid dan door de demonstranten".
De twee Dodewaard-gaat-Dicht! acties (in '80 en '81) hebben de overheid in totaal 5,5 miljoen gulden extra gekost, waarvan 4,7 miljoen gulden voor de inzet van extra politie.