19 maart 1978: Tegen Kalkar en nieuwe kerncentrales
|
Zoeken: zee, anders, nl, Radioactief afval, IJmuiden
Uitkomsten
Werknemers weigeren overslag radioactief afval
Al 11 jaar lang komt er elk jaar een trein met radioactief afval uit Zwitserland aan bij de Hoogovens in IJmuiden. Dit (laag- en middel actief) afval wordt samen met net Nederlandse en Belgische kernafval in de oceaan gedumpt. Veertig werknemers van de Hoogovens laten dit jaar weten dat ze niet betrokken willen worden bij het lossen van deze trein. De vakbonden nemen deze eis over en de 40 worden inderdaad niet ingezet bij het lossen van de trein en laden van het dumpingsschip. "Te riskant" zeggen ze, en bovendien vinden ze het “uit milieu-oogpunt een slechte zaak dat het afval vervolgens in de Atlantische Oceaan wordt gedumpt”. De vakbonden nemen deze eis over, dreigen met acties als de Hoogovens ‘het hard gaan spelen’ en de 40 worden inderdaad niet ingezet bij de werkzaamheden.
Hongerstaking tegen afval in zee
Enkele dagen na de ontruiming van de blokkades en het vertrek van het dumpingschip Andrea Smits naar de Atlantische Oceaan, beginnen twee mensen uit Beverwijk op de sluis in IJmuiden met een hongerstaking. Ze solidariseren zich met het schip van Greenpeace dat pogingen doet de dumping van radioactief materiaal in de Atlantische Oceaan te voorkomen. Met steun van mede-activisten houden ze het enkele dagen vol, maar de gevraagde toezegging van de minister dat er niet gedumpt wordt komt niet. Als het storten van het afval in zee heeft plaatsgevonden wordt de hongerstaking opgeheven.