Onder het motto "Winsemius kan de pot op!" krijgt de minister een wc-pot aangeboden van vertegenwoordigers/sters van de 12 steden waar de mogelijkheid bestaat, dat er kernafval opgeslagen wordt. Lang lijkt het Industrie- en Haventerrein Moerdijk de beste kansen te hebben, maar uiteindelijk wordt later door de Commissie Geertsema Borssele aangewezen als de plaats waar de interim-opslag voor al het Nederlandse radioactieve afval moet komen. De definitieve opslag is nog steeds onduidelijk: zoutkoepels? Het buitenland?

Zes activisten worden gearresteerd als de Haagse politie ingrijpt nadat er ‘radioactief afval’ in de Hofvijver is gegooid. In totaal 10 vaten worden door de ruim 40 mensen van het Energie Komitee Zeeland en het Samenwerkingsverband Stop Kernenergie in de vijver gedumpt, als protest tegen het afval beleid van de regering: “dit is even onveilig als opslaan in geologische formaties, in Borssele of dumpen in zee”, stellen ze.

Bijlage:

De Landelijk Stroomgroep Stop Kalkar roept 1975 uit tot het Jaar Tegen Kernenergie. In dat jaar moeten zoveel mogelijk maatschappelijke organisaties overgehaald worden om gezamenlijk acties te ondernemen. Vooral de bouw van Kalkar, uraniumaankopen en de officiële voorlichting rond kernenergievraagstukken moeten dat jaar op extra aandacht rekenen. Dit uit zich in het opzetten van tientallen plaatselijke groepen, het geven van talloze informatieavonden, het schrijven van boeken, brochures en ingezonden artikelen, en het organiseren van symposia (hieronder affiches over drie ervan) etc. Al deze dingen zorgt voor een aanloop naar de beweging en het enorm winnen aan invloed. Vreemd genoeg vinden er dat jaar geen (door ons traceerbare) acties plaats.

Bijlagen:

Actievoerders plaatsen bij de kerncentrale in Borssele een nieuw verkeersbord: verboden voor (zwangere) vrouwen en kinderen. Hiermee willen ze aantonen dat stralingsnormen opgesteld zijn voor gezonde volwassen mannen: zwangere vrouwen en kleine kinderen zijn gevoeliger voor radioactieve straling, maar daar wordt geen rekening mee gehouden. De elektriciteitsmaatschappij PZEM is een informatieoffensief begonnen, huis aan huis worden kleurige folders over kernenergie bezorgd.

De KRO zendt de gedramatiseerde documentaire 'Bloed' uit. Het is een verfilming van het gelijknamige boek van Roel van Duyn. De film gaat over Kalkar maar de kweekreactor wordt niet door natrium gekoeld maar door bloed. Iedere burger is verplicht bloed te geven. Een aantal wetenschappers van de RCN (later ECN) werkt mee aan de documentaire en krijgen als 'dank' een boze brief van de directie daar over.
Op maandagmorgen 26 januari, de morgen na de uitzending wordt de ‘landelijke treinenaktie’ gehouden, waarbij op de 12 grootste treinstations door de stroomgroepen Stop Kalkar in totaal 11 duizend stencils ('Bloed' gezien?) worden uitgedeeld over Kalkar en de acties van de Stroomgroepen.

Bijlagen:

Bij grensovergangen bij Nijmegen en Arnhem wordt door jongeren van de ANVJ actie gevoerd tegen de Nederlandse deelname aan het Kalkar project. Automobilisten krijgen pamfletten waarin wordt geëist dat het kabinet Den Uyl zich terugtrekt uit het project "dat als plutoniumverschaffer tegemoet komt aan de revanchistische krachten in West-Duitsland".

Bij het uitgaan van kerken in Borssele, 's Heerenhoek, Nieuwdorp, Middelburg, Vlissingen en Goes worden stencils uitgedeeld tegen de kerncentrale. Het is de eerste activiteit van het Moratorium Komitee Nederland in een week vol informatievoorziening. Het Komitee (ontstaan in Frankrijk en in veel Europese landen actief) pleit voor een moratorium van tenminste 5 jaar op het bouwen/in gebruik nemen van kerncentrales. In die periode moet er dan een serieuze discussie gevoerd worden over afremming van de energiegroei en over andere manieren om energie op te wekken.

Bijlagen:

Bewoners van Heinkenszand in de gemeente Borssele vinden 's morgens op de deurmat een brief met een deel (in het Duits) van een evacuatieplan voor een zelfde centrale als daar in aanbouw is. In Borssele is geen evacuatieplan en ook niet nodig voor het afgeven van de vergunning. De actiegroep "Borssele ad-hoc' hoopt op deze manier de bewoners in verzet te laten komen tegen de centrale.

Een aantal leden van 'Urania', een groep uit Almelo en omgeving die zeer kritisch staat ten opzichte van de bouw van de Ultracentrifuge fabriek (waar uranium verrijkt zal worden) gaat op bezoek bij de fabriek. Urania biedt een tweedehands centrifuge aan en legt uit dat als de fabriek gesloten wordt, ze daarmee altijd nog aardappelpuree of iets dergelijks kunnen maken.
Urania, opgericht in april 1970, is ongetwijfeld een van de eerste antikernenergie-groepen tegen UCN/Urenco. De groep stelt zich ten doel "service verlenen aan bestaande maatschappjjkritiese aktiegroepen in Twente, die met ons de noodzaak inzien van het humaniseren van de maatschappij".

Bijlagen: